VEENDAM – De live muziek wordt langzaam weer wakker uit de Corona slaap en her en der is al weer te genieten van een mooi concert binnen de gestelde perken. In Van Berensteyn in Veendam was Nona te gast voor een intiem publiek in een fraaie en gezellige setting. Nona is een soul, R&B en pop artieste wiens ster snel is gerezen. Dat dit niet voor niets is bewees de artieste ten overvloede op een ingetogen maar heerlijk concert. Nona van der Wansen groeide op in de platenzaak van haar ouders. Het veel te vroege overlijden van haar vader resulteerde in een periode van onrust en rebellie. Uiteindelijk hervond ze haar rust en haar ontwikkelde haar passie voor zingen en dat kan ze. Een heerlijke doorleefde soulstem weet de liedjes een extra laag aan schoonheid mee te geven. Nona kwam voor het eerst landelijk met de neus aan het venster voor de Popronde en daarna volgden festivals als Noorderslag, Down The Rabbit Hole, Rhythm & Blues Night in Groningen en Parkpop, terwijl in 2021 Pinkpop op het festivalprogramma van de zangeres staat. In Veendam bleek van roest geen sprake bij de zangeres uit Uden. Moeiteloos begon ze met ‘It’s Alright’, wat in 2018 haar eerste single was en ook het openingsnummer van haar vorig jaar verschenen album. Als begeleiders had ze gitarist Thuur Onrust en bassist Tom Zwaans meegenomen die een voortreffelijke begeleiding van de zangeres verzorgden. Dat bleek onmiddellijk ook in dit eerste nummer met mooi gitaarwerk en een degelijke basbasis. Het was een fraai ingetogen concert, wat ook bleek uit het voortreffelijke en zeer overtuigende ‘Addicted’, met een mooi en dreigend intro dat net wat donkerder was aangezet. Het was de aanloop naar het eerste hoogtepunt van deze show ‘Daisy Dukes’. Wederom na een sterk intro waarin de spanning werd opgebouwd varieerde dit nummer tussen haast gesproken gedeelten en de prachtige uithalen van de zangeres. Het hele arsenaal werd hierbij ingezet voor het eerst en gelukkig niet voor het laatst deze avond. Na het rustig begonnen, maar allengs het tempo oppikkende ‘Big Talk’ was ‘Last to Know’ wederom één van de hoogtepunten. Een wat vlotter nummer deze avond, hoewel in de ingetogenheid vlot een betrekkelijk begrip is. De sound was wat steviger en dat was mooi op tijd in de variatie en opbouw van de set. Nona vertelde deze avond weinig over de nummers. De vaak toch heel persoonlijke liedjes zouden nu en dan wat meer tekst en uitleg mogen, maar dan kruipt de zangeres nog net teveel in een wat stoere dame act, terwijl met iets meer kwetsbaarheid en openheid de band met het publiek nog meer zou worden bevestigd. Intussen liep Nona muzikaal van pracht naar praal. ‘Givin’ it All’ was zwaarder en vlotter van sound en overtuigde op elk punt. ‘Sleep Talkin’ met alleen de gitaar van Thuur Onrust als begeleiding was rustig en erg intens en met het pas uitgekomen ‘Preaching to the Choir’ sloot Nona alweer af. Niet voor lang, want even later was ‘Albatros’ het eerste toegift. Dat nummer begon wat rommelig, maar snel herpakte het trio zich en werd het mooi. ‘Birds of the Night’ kondigde ze aan als tweede toegift, maar na enig overleg werd dit toch ‘Mondays’ en dat was een uitstekende keuze want met dit vlotte en wederom erg intense nummer werd dit prachtige concert fantastisch afgesloten. Nona is de zangeres om in de gaten te houden. Heerlijke ruwe bolster blanke pit uitstraling en vooral die prachtige stem en die indrukwekkende liedjes die ze schrijft. Een pareltje.
Ingetogen Nona weet toch grote intensiteit te bereiken
