GRONINGEN – 2016 wordt een belangrijk jaar voor Inge van Calkar en haar band. Dat begint al in januari als ze spelen op Eurosonic Noorderslag op 14 januari in de Jack Daniel’s Barn. Als de hele Europese muziek industrie zich door de Groninger straten perst zou dit toch een optreden zijn dat ze moeten zien. Verder verschijnt dit jaar haar tweede album en moet ze de naam en faam die ze met haar eerste album heeft opgebouwd bevestigen. Het echte grote doorbraak moment moet nog komen. Daar lijkt 2016 echter de uitgelezen kans voor. Een gesprek met een drukbezette Inge van Calkar in het schijnsels van de kerstverlichting die ze graag inruilt voor de spotlights van het podium.
In de zomer van 2015 gaf Inge van Calkar met haar band een bijzonder concert in Leegkerk. In het mooie kerkje speelde Van Calkar nieuw materiaal en het publiek mocht meebeslissen over welke nummers op het nieuwe album komen. Een bijzondere vorm van publieksparticipatie. “In Mei vorig jaar hadden we drie nummers als demo opgenomen”, legt Van Calkar uit. “Bij mij stond als een paal boven water dat het tweede nummer op die demo het mooiste nummer was. Toen ik deze liedjes lied horen aan een aantal zeer gewaardeerde vrienden die ze nog niet hadden gehoord bleek tot mijn verbazing dat zij allemaal kozen voor het derde nummer als het mooiste nummer. Ik realiseerde me dat je als artiest echt anders naar je nummers kijkt als anderen. Het idee ontstond om een concert te organiseren waar iedereen zijn mening kon geven over de elk nieuw liedje. De nummers die ik zelf en de leden van mijn band mooi vonden stonden bij het publiek ook boven aan. Geen hele grote verrassingen dus. De absolute favoriet van het publiek verbaasde me wel. De meeste stemmen kreeg het hele rustige nummer ‘This is When my Heart Stands Still’. We zijn nu druk bezig met de liedjes. De bedoeling is dat het nieuwe album in 2016 verschijnt, maar ik kan nog niet zeggen wanneer precies.”
Tijdens concerten komt al en deel van het nieuwe werk aan bod. Het is steviger en meer richting de rock dan voorheen. Een bewuste keus van Van Calkar die met het nieuwe album ook wat opschuift qua sound. “Mijn eigen liedjes zijn voor mezelf maar beperkt houdbaar. Ik kan ze een hele tijd spelen, maar daarna ben ik zo zat dat ik ze niet meer wil spelen. De cd die we twee jaar geleden hebben uitgebracht was meer singer/songwriter. Ik ben er nog steeds erg trots op, maar wil nu geen singer/songwriter muziek meer maken. Ik ben toe aan iets nieuws.”
Inge van Calkar heeft zich in het verleden bewezen als een bovengemiddeld songsschrijfster. Liedjes die beklijven. Nummers die uitnodigen tot meezingen en dansen, maar ook zeker doen nadenken. “Ik merk de laatste tijd dat ik liedjes probeer te schrijven die bij elkaar passen qua gevoel. Een decennium geleden gingen mijn liedjes all kanten op; country, pop, rock, singer-songwriter net hoe ik me voelde. Nu ik de muziek ook daadwerkelijk opneem en op CD uitbreng probeer ik een eenheid te vormen qua sound en ook wat betreft onderwerpen. Op dit moment wil ik wat diepzinnigere popmuziek maken. Liedjes die je misschien wat vaker moet beluisteren voor je ze mooi vindt. Qua thema vind ik het belangrijk dat je zo dicht mogelijk bij je eigen gevoelsbeleving blijft. Niet zomaar wat zingen, maar proberen echt jezelf neer te zetten. Muzikanten die dat kunnen, daar heb ik echt heel veel respect voor. Voorbeelden daarvan zijn Leonard Cohen en Sufjan Stevens. De laatste plaat van Sufjan Stevens is zo waanzinnig eerlijk, zonder pretentieus te doen. Dat vind ik zo knap.”
Wat inspiratie betreft lijkt Van Calkar op een dubbele goudmijn te zitten. Groningen is een bruizende muziekstad en haar andere werk als psychologe brengt haar in contact met diep menselijke verhalen. De zangeres ziet dat toch anders. “Om eerlijk te zijn ga ik weinig naar concerten en onderneem ik weinig met andere muzikanten behalve mijn eigen bandleden. Ik luister thuis wel vreselijk veel naar muziek. Ik heb de TV afgeschaft, want daar kijk ik toch niet naar. Al dat muziek luisteren, dat werkt voor mij erg inspirerend.” En haar baan dan. Als psychologe kom je toch dagelijk in aanraking met een overvloed aan emoties? “De verhalen van mijn cliënten zijn geen inspiratiebron voor mijn teksten. Ik pik hooguit eens iets mee wat ik herken, maar zelfs dat weet ik niet zeker. Het kan wel zijn dat ik met een bepaald gevoel thuis kom en met dat gevoel een nummer schrijf. Als psycholoog word je meer dan in de meeste beroepen geconfronteerd met jezelf. Met je eigen gevoelens en gedrag en eigen zwaktes en sterkten. Ik vind een groot doel om jezelf als mens te leren kennen. Ik hoop dat ik die kennis in een vorm van eerlijkheid in mijn liedjes kan weerspiegelen.”
Inge van Calkar is al jaren onderweg als muzikant. De eerste keer dat het grote publiek haar leerde kennen was tijdens haar optreden van De Beste Singer Songwriter… “Ik heb zelf niet het gevoel dat die deelname mijn ‘doorbraak’ was, ik zat er maar één aflevering in en heb niet het gevoel dat veel mensen mij daarvan kennen. Voor mijn gevoel bestaat mijn muzikale carrière tot nu toe uit verschillende hoogtepunten die samen er voor zorgen dat mensen mij soms kennen. Ik was met mijn vorige band ZaZa Serious Talent op 3fm. Ik stond al eens in De Wereld Draait Door en heb vaak support mogen zijn voor grote bands. Ik heb het gevoel dat ik steeds kleine stapjes maak en dat er geen echte springplank-moment is geweest. Dat heb ik soms wel teleurstellend gevonden, maar nu heb ook wel het gevoel dat dit een fijne manier is om jezelf op de kaart te zetten,”
Al op 15 jarige leeftijd begon Van Calkar samen met onder andere Sanne Hans de band Ysis met als hoogtepunt een optreden op het Bevrijdingsfestival in Zwolle en een singel. Door practische bezwaren als Van Calkar naar Groningen verhuist om te gaan studeren komt er een einde aan de band. De belangstelling voor muziek ligt echter nog veel vroeger. “Ik ben als kind door mijn ouders niet echt gestimuleerd om muziek te maken. Dat kwam echt van mijn zus Roeline van Calkar. Zij is negen jaar ouder dan en ik en een enorme muziekliefhebber. Ze speelt ook gitaar en piano. Roeline bracht me in aanraking met muziek van Nick Drake, Jeff Buckley, Heather Nova. Ik weet niet of liefde voor muziek aangeboren is, maar door haar is het in ieder geval aangewakkerd. Op mijn dertiende kreeg ik een gitaar van haar.”
Terug naar het nu. 2016 klopt aan de deur en wie weet dat doorbraak moment. Eerste kans is de springplank Eurosonic / Noorderslag “Ik hoop dat we een te gekke show neer gaan zetten waar we ons nieuwe werk kunnen presenteren en dat het lekker druk wordt. Ik heb me niet ingeschreven voor het officiële programma van ESNS , maar ik speel op het Groningse gedeelte. Dat ga ik volgend jaar doen als ons album uitkomt. Dan hoop ik er opnieuw te spelen en natuurlijk dat ons album succes gaat hebben,” klinkt het bescheiden en eigenlijk is daar geen enkele reden toe. Het optreden op 14 januari is gratis toegankelijk en een pracht gelegenheid om met Inge van Calkar te komen kennismaken of om de nieuwe sound te gaan beluisteren.