ROODEHAAN – In het nummer ‘Loop Maar’, een nummer over zijn vader met Alzheimer en hoe die de boosheid en het onbegrip over zijn toestand van zich loopt en stampt, laat Soort van Sven, de Zeeuw Sven van Rijswijk, een erg indrukwekkende stilte vallen. Muisstil blijft het publiek in Roodehaan zitten, tijdens deze liefdesverklaring aan zijn vader en de verwerking van Van Rijswijk zelf. De stilte is perfect getimed en daarmee één van de indrukwekkendste momenten van het concert. Het was een concert met twee gezichten. Het eerste deel begon met ‘Soms’ nog even met een gevoelige noot, maar stond verder bol van de leuke humoristische liedjes als ‘De man die te die te diep dook’, ‘Plasfobie’, het nieuwe experimentele nog ongetittelde maar erg leuke ‘Weeh, I love You’ en ‘Merlot’. Liedjes met achter de lach en zelfspot toch wel een serieuze lading ligt. Deels gespeeld met gitaar op het podium en deels op een stoel zonder versterking met de Ukelele. Puntje van aandacht is als je veel humor gebruikt en veel vrienden in het publiek hebt, het geen ingwijden humor te laten worden. Daarna volgde een omslagpunt. Het zwerd zware kost met ‘Zwarte Zondag’een lied dat Van Rijswijk Duidelijk ook zelf erg aangreep over zijn scheiding en met name hoe het scheidende echtpaar het op zondagavond na het eten het de kinderen verteld. Het lied over zijn vader en ‘Zij zijn alles’ en ‘Thuis’. Mooie, maar zware kost. Er viel dan ook best iets te zeggen over de opbouw van het concert. Een dominee’s en artiesten wijsheid is het om het publiek met een vrolijke gedachte weer te laten gaan. Nu eindigde het zwaarmoedig, terwijl juist ook de lichtvoetige liedjes van Soort van Sven zich er zo voor lenen. Sven van Rijswijk is niet een groot zanger, maar dat heeft hij ook niet nodig om de lach en de traan op de gezichten te krijgen. Luister vooral ook eens naar zijn teksten. Poezie op muziek.
Indrukwekkende stilte bij Soort van Sven
