Foto: Michel Fenderwoods
LEEUWARDEN – “Bovennatuurlijke indiefolk in het Frysk,” intrigeert het festival Welcome to the Village in de aankondiging van het optreden van Immen. De weg om daar meer zicht op te krijgen voert echter in eerste instantie niet naar Leeuwarden, maar zuidwaarts. In Utrecht wacht Fries om utens Clasine Haringsma. Ondertussen geeft de omschrijving van Welcome to the Village nog wat meer handvaten voor een gesprek. “Met haar warme stem en intieme indiefolk met een donker randje weet singer-songwriter Immen een intieme sfeer neer te zetten. Clasine Haringsma, de naam die Immen van haar ouders kreeg, zingt veelal in het Engels. Maar, soms keert ze terug naar haar Friese moedertaal, wat haar liedjes iets verrassend bovennatuurlijks geeft, bovenop de donkere aardse gitaarklanken.” De felle zon op de zomerse juni dag in Utrecht trekt echter alle intieme sluiers weg
“Ik heb eigenlijk mijn hele leven wel affiniteit gehad met muziek, maar pas rond mijn veertiende ontdekte ik dat er meer muziek was dan dat je op de radio hoort en ben ik meer een eigen smaak gaan ontwikkelen”, vertelt Clasine Haringsma bedachtzaam over haar kennismaking met de wondere muziekwereld buiten de Top en Top 2000 allertijden. “Ik kon veel emotie kwijt in de muziek en van hieruit ontstond ook het verlangen om zelf muziek te maken. Dat heb ik niet echt van huis uit mee gekregen. Ik heb me bij alles wat ik doe gesteund gevoeld door mijn ouders, maar die drive om muziek te maken kwam vanuit mijzelf. Het was geen bewuste keuze, het is erg geleidelijk gegaan om ok als artiest aan de slag te gaan. Ik zag het in eerste instantie altijd als hobby en iets voor mezelf. Ik vind het fijn om muziek als soort uitlaatklep te hebben. Ik heb geen muzieklessen gehad, maar heb wel manieren gevonden om mijn gevoel erin te stoppen. Vanaf mijn negentiende ben ik eigen liedjes gaan schrijven, die ik op Soundcloud deelde. Ik deed in die periode ook vrijwilligerswerk in Hostel Strowis in Utrecht waar akoestische sessies werden georganiseerd. Toen er een keer een artiest op het laatste moment uitviel werd ik gevraagd om in te vallen. Aan de hand van dat optreden werd ik voor een optreden elders gevraagd en zo is dat vanzelf een beetje op gang gekomen”, omschrijft Haringsma de weg die haar naar het “mooiste kleine dorp van heel Nederland”, aldus de organisatie, heeft gebracht
Het festival seizoen zou de echte afrekening met de pandemie moeten zijn. Voorlopig laat Corona zich nog niet helemaal temmen en steekt het nu en dan zijn lelijke hoofd weer op. Met Immen kijken we terug op deze periode. “Aan het begin van de pandemie kwam er een einde aan de relatie die ik met iemand had, wat op dat moment, heel cliché”, grimlacht ze, “veel inspiratie gaf. Ik vond het in de periode die daarop volgde wel fijn om wat meer tijd te hebben om liedjes uit te werken en ben me meer gaan verdiepen in het opnemen van muziek. Het feit dat zo’n beetje alles was stilgevallen en ik geen idee had of ik ooit weer zou gaan optreden gaf me ergens een gevoel van vrijheid bij het opnameproces. Ik hoefde namelijk geen rekening te houden met de vraag of een lied ook uitvoerbaar was op het podium. De basis is altijd gitaar en zang, dus ik kan ze gelukkig wel gewoon spelen, maar bij het opnemen in mijn kamer kon ik lekker losgaan met aanvullende instrumenten. Dat heeft uiteindelijk geleid tot de drie nummers die op een recent verschenen split EP met Bo Menning zijn uitgekomen. De pandemie op zichzelf vond ik overigens helemaal niet zo inspirerend. Externe invloeden, zoals een spontaan gesprek of een mooi concert van een artiest, kunnen erg inspirerend zijn en deze vielen in de afgelopen twee jaar bijna helemaal weg.”
Het gesprek komt op deze warme Utrechtse dag met de belofte van een ontlading in de vorm van onweer in de avonduren op deze kraak verse EP. “Bo en ik werken allebei bij Plato Utrecht en zijn goede vrienden geworden. De eigenaren van de winkel, Jeroen Vedder en Willem de Vries, zijn vorig jaar een platenlabeltje begonnen en het leek hen leuk om ons ook uit te brengen. Bo, die met zijn band Aestrid al veel muziek heeft uitgebracht, schreef in de corona periode een heel mooi solo album. Toen ik vervolgens twee liedjes op bandcamp zette, stelden Jeroen en Willem voor om een split EP op een 12” uit te brengen met een aantal nummers van het album van Bo en een aantal nummers van mij. Ik heb toen nog een derde lied opgenomen en de nummers laten masteren door Pieter Kloos, door wie Bo zijn album ook had laten masteren. Ik ben blij dat we deze kans hebben gekregen en ben erg tevreden met het eindresultaat. Ik heb niet eerder zoveel aandacht en tijd besteed aan het uitwerken en opnemen van liedjes en ondanks dat het soms moeilijk en frustrerend kon zijn, was het vooral ook erg leerzaam en leuk. Ik heb voor nu geen concrete plannen voor een album of EP, maar ga zeker door met schrijven en opnemen en dan zien we wel wat er uit komt”, lacht Haringsma.
Een Utrechts product dus. Een inspirerende stad voor een musicus? “Klopt! Utrecht heeft een mooie muziekscene en ik denk zeker dat het inspirerend kan werken om je daarin te begeven. Dat merkte ik ook toen ik na een lange tijd zonder concerten door lockdowns weer eens een lokale band kon zien spelen. Ik kreeg direct zin om zelf ook te schrijven en te spelen. Ook zijn er best veel leuke plekken die podium bieden aan beginnende bands, dat is erg belangrijk en motiverend voor jong muzikaal talent.”
Terug naar Immen. Nog niet zo heel lang geleden bracht Clasine Haringsma onder eigen naam muziek uit, maar nu kiest ze ervoor omdat onder de naam Immen te doen. “Het is eigenlijk hetzelfde project, maar dan met een andere naam”, legt Immen uit. “Ik ben begonnen met optreden onder mijn eigen naam, Clasine. Het leek me fijner om een andere artiestennaam te hebben, omdat ik in het normale leven al vaak genoeg mijn naam moet herhalen”, grijnst de zangeres. “Het heeft best een tijdje geduurd voor ik iets gevonden had wat goed voelde. Bij het uitbrengen van de drie liedjes leek het me een mooi moment op de naamsverandering door te voeren.”
“Ik schrijf puur op gevoel”, vertelt Immen als het gesprek op het schrijven van liedjes en haar inspiratiebronnen. “Het begint met wat gepruts op de gitaar. Als ik dan een akkoord heb dat me raakt zoek ik daar andere bij die daar mooi bij passen. Wanneer de basis op gitaar staat ga ik zoeken naar een zangmelodie en woorden die bij het gevoel passen. Uiteindelijk gaan teksten vrijwel altijd over persoonlijke thema’s die op dat moment spelen in mijn leven, ook al is dat dus niet met voorbedachte rade.” Die teksten zijn dus in het Fries of in het Engels. “Ik zing zowel in het Engels als het Fries”, knikt Immen. “De meeste muziek waar ik naar luister is Engelstalig en ik vind het een mooie, poëtische taal. Dat heb ik veel minder met het Nederlands. In eerste instantie voelde het voor mij dan ook logisch om in het Engels te schrijven. Van huis uit ben ik opgegroeid met de Friese taal en in de laatste jaren ben ik dit steeds meer gaan waarderen. Ik zie het Fries als een rijke taal, met prachtige klanken. Na een paar Engelstalige liedjes geschreven te hebben, probeerde ik het eens in het Fries. Bij sommige liedjes voelt het logischer om Fries te gaan zingen dan Engels en dat doe ik dan ook.” Ze stopt even en kijkt peizend en geeft dan een bijsluiter bij haar muziek. “Ik vind het mooi wanneer iemand met een eigen interpretatie van een nummer komt en er dus een persoonlijke betekenis in heeft gevonden. Wat dat betreft hoef je dus niet zoveel van mij te weten om de muziek te begrijpen.”
Het kan weer, het podium op. We besluiten met dat onderdeel van het artiest zijn en een kijkje vooruit naar haar optreden op Welcome to he Village in Leeuwarden. “Optreden is niet per se mijn favoriete onderdeel van muziek. Tenminste, niet als je me vlak van te voren aantreft. Ik heb toch altijd wel last van zenuwen. Tegelijkertijd weet ik wat een mooi optreden je kan brengen als luisteraar. Ik vind het heel fijn om ontroerd te worden of een soort troost te vinden in muziek en dat komt live vaak toch net wat beter over dan bij een studio opname. Het lijkt me heel mooi om dat een ander ook te kunnen bieden en dat is voor mij dan ook de voornaamste drijfveer op toch dat podium op te stappen. Als ik dat dan eenmaal doe of gedaan heb kan ik er zelf vaak toch ook nog wel van genieten. Van mij kan je een intiem en oprecht optreden verwachten bij Welcome op the Village, gespeeld vanuit gevoel. Ik heb geen band, dus je zult alleen mij met mijn elektrische gitaar aantreffen. Ik vind Welcome to the Village een heel tof festival, ik heb het zes keer met veel plezier bijgewoond als vrijwilliger, en kijk er erg naar uit om nu zelf te mogen spelen!”, besluit Clasine Haringsma haar vooruitblik voor haar optreden als Immen. Welcome to the Village is van 15 tot en met 17 juli in Leeuwarden. Het optreden van Immen staat voor zaterdag 16 juli op het programma op een nog nader te bepalen locatie.