GRONINGEN – Gewoon in een restaurant op een dinsdagavond op de Grote Markt in Groningen, Hussy Hicks maakte er in Smoke een feestje van met hun combinatie van folk, country en blues opgewaardeerd met soulvolle stemmen en een stampende hoeveelheid energie. Hussy Hicks kreeg van collega artiest Marshall Okell de adelbrieven mee dat we op het podium van Smoke de beste zangeres met Leesa Gentz en de beste gitarist met Julz Parker van Australië zouden hebben. Dat wekte verwachtingen, maar is natuurlijk oncontroleerbaar en subjectief. Dat beide uitstekende zangeressen en gedreven muzikanten zijn dat was wel vast te stellen tijdens dit optreden. Dat begon direct maar met ‘Mutiny’. Een vlot nummer ter kennismaking en om ook de laatste toeschouwer in staat te stellen zijn gesprek af te ronden en rondom het podium te komen zitten. Daarna ging het onmiddellijk naar een eerste hoogtepunt ‘Silence Creeping’ en dat was een zeer fraai visitekaartje wat Hussy Hicks presenteerde. Een nummer dat rustig opende, maar allengs meer lading en kracht kreeg. Beide nummer zijn afkomstig van het laatste album van het duo ‘On The Boundaries’ dat in 2017 verscheen. Met een hoog niveau bereikt werd dit ook even vastgehouden. Het rustigere ‘Three Rainbows’, had niet alleen een heel erg mooie tekst, maar was ook een nummer met een indrukwekkende zeggingskracht. Beide dames zijn tot in perfectie op elkaar ingespeeld en proberen elkaar nu en dan speels te verrassen. ‘On The Boundaries’ is alweer het vijfde album van het duo dat zichzelf muzikaal neerzet als niet blues, niet folk, niet country maar ergens daar tussen in. Dat klopt ook wel, de ene keer leunt het meer tegen een blues, dan andere keer is het meer folk of zelfs country of pop. Alles met een eigen aanpak en eigen invulling. Het levert intrigerende nummers op met een aanstekelijke vrolijkheid, wat niet hetzelfde is als een vrolijk nummer. In diverse songs worden ook serieuze onderwerpen aangesneden. ‘Silence Creeping’ is bijvoorbeeld zo’n vrolijk liedje over depressie en ‘Pirate Flag’ heeft zijn wortels in de politiek in Australië.´Get Ready´ is erg intens en vooral heerlijk soulvol met een vleugje ‘Gospel’ waarin vooral de stem van Leesa Gentz de vrijbrief krijgt om zich in al zijn pracht te ontvouwen. In het wat oudere ‘Close Your Eyes’ is het dan Julz Parker die als zangeres naar voren stapt. Een heerlijk hoogtepunt is de blues ‘Drummerboy’ waarin vooral naar voren komt wat voor verrukkelijke bluesstem Leesa Gentz heeft. In Smoke is er een lekker jong publiek, maar dat is lang niet altijd het geval. Zeer rockend en robuust is ‘Through The Windmill’. Na afloop vertelt Parker dat ze wel eens zich zorgen maakt dat als ze voor een wat rijper publiek staat deze liedjes niet te rockend zijn, maar dan is er altijd iemand die nog Jimi Hendrix heeft zien optreden en dan wordt alles weer in perspectief gezet. De speelsheid neemt dan toe. In ‘Pirate Flag’ klinkt ineens een strofe uit ‘Waiting for a Girl Like You’ van Foreigner en ‘Wannabe’ van de Spice Girl komt langs fietsen in het afsluitende ‘Don’t Talk To Me’, waarvoor ook Marshall Okell op gitaar op het podium is uitgenodigd. Een heerlijke afsluiting van een uitstekend concert, waarbij in dit laatste nummer niet alleen Okell nog even een glansrol krijgt, maar ook de zang van Gentz en de gitaar van Parker. Over de hele wereld heeft Hussy Hicks stevig voet aan de grond. In Nederland blijft het, zoals nu in Smoke, beperkt tot één uitstapje tijdens een Duitse toer. Hussy Hicks komt graag wat langer naar ons land. Met zoveel mooie muziek is daar ook alle reden toe.
Hussy Hicks overhandigt fraai visitekaartje in Smoke
