ZUIDHORN – Je kunt je een beetje een voorstelling maken van het gevoel dat Hiske Oosterwijk gehad moest hebben op het moment dat ze de setlist voor het optreden van de Noordpool Troupe onder leiding van dirigent Reinout Douma met haarzelf als gastvocaliste onder ogen moet hebben gezien. Achter nummer 1 op de setlist voor Jazz te Gast op het hoofdpodium in Zuidhorn, één van de meest uitdagende nummers uit het repertoire van Joni Mitchell. Een song waar veel zangers hun stembanden niet aan branden, laat staan dat ze er het getal 1 voor zetten bij het invullen van een setlist. Er stond het gevreesde ‘Dry Cleaner from Des Moines’. In de aankondiging een beetje kort door de bocht aangekondigd als ‘The Dry Cleaner’ en helemaal afsnijden was dat de enorme bijdrage van Charles Mingus die het samen met Joni Mitchell schreef niet werd genoemd. Als je aankondigt, doe het dan goed. De kenners van dit nummer gingen er goed voor zitten, zou Oosterwijk veilig door deze eerste chicane komen? Nou dat kwam ze. Met verve schitterde ze en bewees dat ze de fluctuaties en haarspeldbochten die het illustere duo bij schrijven van dit nummer had bedacht beheerst en tot in grote schoonheid cumma sum laude kan volbrengen, mede met ondersteuning van de jonge talenten die Douma heeft verzameld en met name met een prachtige saxsolo. Dat prachtige begin werd voortgezet met een andere Mitchell klassieker ‘River’. Een droeve ballad dat nogal contrasteerde met het feestelijke zomerse gevoel en het lied bleef ook een beetje hangen, maar met uit haar eigen repertoire ‘Un Deux Trois’ werd dat compleet goed gemaakt. Erg mooi met veel gedrevenheid en prachtig ondersteund door de Noordpool Troupe kreeg het concert hiermee weer de vaart waarmee het begon. Dit nummer, net als het later nog aan bod komende ‘Yellow Car’, niet te verwarren met Joni Mitchells ‘Big Yellow Taxi’, zijn afkomstig van het project Stereobase. Naast Groningen is ook in Rusland Oosterwijk een zangeres wiens populariteit groeiende is aan de oevers van de Wolga, de steppes en vooral de steden, waar ze met haar Russische band regelmatig optreedt. Stereobase verscheen in April met een sterk album. Het hoogtepunt van dit optreden, heerlijk met dat orkest vol jong talent gesteund door een enkele ervaren kracht van het Noordpool Orkest en vlot en strak leiding gegeven door Reinout Douma, was echter de ode die Joni Mitchell schreef aan Vincent van Gogh ‘Turbulent Indigo’. Het was krachtig met prachtige strijkers en de sfeer, de voortreffelijke zang en de schoonheid van het lied vielen perfect samen. Na het net wat rustigere ‘Yellow Car’ volgde wederom van Mitchell het zonnige ‘California’, de plek waar het altijd zonnig is en je thuis komt, al heb je de blues van een wereld in oorlog en ben je eenzaam in drukke straten vol vreemdelingen. Mooie afsluiter, hoewel Oosterwijk nog even wat ongemakkelijk leek te staan tijdens een lang instrumentaal deel met twee prachtige saxsolo’s. Even naar de zijkant lopen, dan geef je het orkest de eer en pik je zelf nog even dat applaus mee van een mooie opkomst voor dat laatste couplet. Heerlijke zangeres, prachtig orkest, daar mag het Noorden trots op zijn.
Hiske Oosterwijk tackelt de Dry Cleaner
