GRONINGEN – Met zijn drieën namen ze het hele podium in beslag bij hun optreden in Vera. Visueel leken Sade Sanchez op gitaar en zang, Irita Pai op bas en toetsen en Ellie English op drums op eilandjes te staan en deed het kijken aan een wedstrijd op Center Court van Wimbledon denken, maar muzikaal was het een strakke eenheid, waarbij de band L.A. Witch totaal op elkaar was ingespeeld en gevoelsmatig wist ieder lid vooraf wat een ander zou gaan doen. Die ingespeeldheid bleek al uit de setlist, waar ‘Kill My Baby Tonight’ al enige jaren één van de vaste openers is van het bal en ook verder op bekende songs terugkwamen van hun debuutalbum maar ook nieuwere liedjes van hun recenter verschenen EP ‘Octubre’. Ook in Vera was deze openingssong een krachtig statement wat de rest van de avond voorbode. Onmiddellijke stond de kenmerkende en heel herkenbare stem van Sade Sanchez in de juiste stand, onmiddellijk baste Irita Pai cool haar partijen en de motor zat achter in met de strakke drumpartijen van Ellie English die haar drums met een heavy hand bespeelde. Nog krachtiger ging het na deze opening door in ‘You Love Nothing’, waarna Ellie English het intro verzorgde voor ‘Fire Starter’. Een band met tal van invloeden. Strakke rock, maar met een vleugje surf, een pietsje psychedelica en veel garage. Wat opvalt is de ongecompliceerdheid. Het drietal houdt het dicht bij de oorsprong en heeft genoeg aan wat reverb voornamelijk om wat extra cachet toe te voegen en laat een overdaad aan effecten links liggen. Wat vooropstaat is de kunde van de band, die met de ervaring van talloze concerten en de beheersing van hun instrumenten ongekunsteld en rauw de liedjes brengen. De zang van Sade Sanchez is zo’n fijn discussie punt. Waar de een het prachtig zal vinden, zal een ander juist hier minder van zijn gecharmeerd. In Vera viel het uitstekend, was de zangeres uitstekend bij stem en zong ze met volle overtuigen in nummers als ‘Brian’ en het erg mooie en net wat rustigere ‘Untitled’. Als er wat moest worden vertelt dan deed bassiste Irita Pai het woord. Ze vertelde onder andere dat Vera tot de meest favoriete podia van L.A. Witch behoorden. In hoog tempo ontvouwde de show zich, waarbij de band onverstoorbaar door speelde, vaak snel van het ene in het andere liedje. Vooral het middendeel van het concert was absoluut heerlijk met het nieuwe ‘I Wanna Lose’, het wederom met drums geïntroduceerde ‘Generation Z’ met dan als absoluut hoogtepunt ‘Drive Up Car’ voor met ‘Baby in Blue Jeans’ de aanloop naar het slot werd ingezet. Ook daar nog sterke liedjes als Treu Believers’ en ‘Motorcycle Boy’ voor met ‘Sexorexia’ en het met sterk baswerk van Irita Pai openende slotakkoord ‘Get Lost’ een punt werd gezet achter het optreden. L.A. Witch is gewoon een sterke band. Er mag nog iets meer het contact met het publiek worden gezocht en de opstelling had wat gezelliger gemogen, maar met prima liedjes dwong de band een lange ovatie en een mooi toegift af. In de historie van Vera wordt de naam L.A. Witch nog nadrukkelijker bijgeschreven.
Hele fijne show L.A. Witch in Vera
