LEEUWARDEN – Het Rotterdamse Kuzko maakte een stormachtige ontwikkeling door. Het kwartet sprong landelijk in het oog via de Popronde in beide pandemie jaren en werd onmiddellijk opgepikt door tal van festivals en concertorganisatoren, waaronder het Fries Straat Festival in Leeuwarden. Prachtig natuurlijk en terecht, want de band maak aanstekelijke muziek, met een prachtige act er omheen en wervelt over het podium. Echter, je kunt niet alleen die act blijven en stilstand is achteruit gang. Met nieuwe nummers blijft de band zich in de actualiteit handhaven, waarbij de nadruk wat minder naar de attributen gaat en wat meer naar de gewoon prima liedjes die ook zonder fier overeind blijven, maar uiteraard zou Kuzko Kuzko niet zijn zonder een gebbetje, wat kluchtigheid of wat snakerij. Zangeres Danique van der Vlugt en op zang en synths Sam Ouwehand stelen, samen met een aantal stoffen Alpaca’s op het podium die niet alleen de jongste fans mateloos boeien, de show, maar het fundament daarvoor wordt gelegd door Margi Sinniah op toetsen en drummer Richie Bleijenburg. In een keurig opgebouwde set list is er eerste volop ruimte voor de act en oudere nummers om de stemming er goed in te brengen, voor er wordt toegewerkt naar het nieuwe materiaal waarmee de band hun huidige status moet consolideren en uitbouwen. Vlot en aansprekend is de opening ‘My Momma Says’ waarin beide frontlieden van het liefdesspel in de liefdesstrijd schieten in een beeldende uitvoering van het nummer. Steeds zit achter de humor en het glamoureuze laklaagje ook kritiek met een glimlach verborgen in bijvoorbeeld ‘het mooie ‘Cali Girl’ met Danique van der Vlugt in de vocale hoofdrol of in ‘Pills’ waarin rustig het gebruik van pillen om je op elk moment van de dag goed te voelen wordt aangekaart met Ouwehand in de rol van distributeur in dit duet. Eigenlijk vanaf het begin een hoogtepunt op de set list van Kuzko is ‘The Singer Wants The Drummer’ over de dynamiek in de band als de verliefde frontman CD’s staat te verkopen, terwijl de zangeres in de coulissen staat te zoenen met de drummer. Vrolijk, maar ook vol tristesse. Het tempo blijft hoog, er mag tussen door best iets meer ruimte worden ingebouwd voor wat interactie met het publiek of gewoon even een adempauze, maar het is bijzonder catchy en het zijn gewoon lekkere songs. Prachtig is, ook een Kuzko klassieker, White Vans’, waarna een slagroom kus ‘Milkshakes & Heartbreaks’ aankondigt. Eén van de wat meer ingetogen nummers, maar via het mooie vlotte ‘Repeat’ is ‘Penelope’, een nummer dat op een nieuwe EP zal verschijnen het absolute hoogtepunt van dit optreden in Leeuwarden. Het is altijd een positief als een nieuw nummer de oudere klassiekers weet te overtreffen. Via het intieme ‘3 Nights’ eindigt het dan met de nieuwe single ‘Home’ wat een prachtige lekkere uptempo songs is. Goed bezig zijn ze bij Kuzko met de acts iets meer een middel in plaats van een doel en nieuwe aansprekende nummers. Het is al goed bij deze pop band, zo bewees het optreden op het Fries Straat Festival in Leeuwarden, maar het beste moet nog komen. Goede vooruitzichten!
Hele fijne ontwikkeling bij Kuzko
