STEENDAM – Je kent ze wel die supermarkt lokkertjes: “2 Halen 1 Betalen!” Muzikale delicatessenzaak Peter en Leni in Steendam had dat ook kunnen doen. Sterker nog: “4 Halen 1 Betalen!” De prijs/kwaliteit verhouding was uitstekend bij het eerste optreden op het Europese vasteland van Nobody’s Girl. Dan krijg je dus niet alleen de band, maar ook de drie geweldige singer-songwriters Betty Soo, Grace Pettis en Rebecca Loebe. Alle drie zijn woonachtig in Austin Texas. Het idee werd geboren om een aantal optredens te verzorgen met zijn drieën en dan ook een paar liedjes samen te zingen. Voor de fun en geboren uit vriendschap, een weekje, misschien twee. Voor proef werd er een liedje ingezongen en voor de gein op de sociale media geplaatst en onmiddellijk hing een platenmaatschappij aan de lijn. Nog voor er een optreden was gegeven, was de deal gesloten. Inmiddels is het album uit en na een drietal Ierse optredens is nu de rest van Europa aan de beurt om kennis te maken met het trio. Dat gebeurde met een mooie mix van elkaars liedjes en Nobody’s Girl’s songs. Eerste op de setlist was de aangepaste Rebecca Loebe song ‘Lie’ waarin direct de drie prachtige afzonderlijke stemmen werden geëtaleerd, maar ook de voortreffelijke samenzang van het trio. Een mooi begin van wat een fenomenaal mooie avond, één van de mooiste ooit op dit podium, zou worden. Een rustige song met veel intensiteit die werd gevolgd door ‘100 Different Ways’ uit het oeuvre van Betty Soo dat wat vlotter was en robuust rockend gitaarspel van Soo zelf. De twee gitaren, één akoestisch, één elektrische, op het podium werden vlot van hand naar hand doorgegeven. De al prachtige opening werd fantastisch afgesloten met de eerste singel van Nobody’s Girl ‘What’ll Do’. Een voortreffelijk nummer waarin de prachtige zang in drie verschillende zanglijnen elkaar aanvulde, dan weer samenkwam in mooie harmonieën om elkaar dan weer los te laten om even verder weer samen te smelten. Rebecca Loebe volgde dat op met het ooit in Zwolle geschreven ‘Say So’, één van de meer ernstige nummers, met een bozige ondertoon, die het liedje meer urgentie mee gaf. Betty Soo en Rebecca Loebe zijn solo geen onbekenden in Nederland. Voor Grace Pettis was het wel de eerste keer dat ze kennis maakte met een Nederlandse publiek. Ze vierde deze kennismaking met een geweldig eigen nummer ‘Drop Another’ dat tot de mooiste van de avond behoorde. Grace Pettis maakte hiermee ook duidelijk reclame voor haar eigen solo werk. Het prachtige ‘Waterline’ was zeer intens en het titelnummer van het album van Nobody’s Girl, waarop ook het prachtige rustige ‘Bluebonnest’ staat geschreven door vriendin Raina Rose. De eerste set werd besloten met het Blondie nummer ‘Call Me’, dat misschien wel het minst beklijvende nummer was van deze set. Na de pauze pakte Betty Soo het weer op met ‘Whisper My Name’, waarbij in elk nummer er een prachtige wisselwerking was. Soms met drie dames in de leadzang, soms met een vooruitgeschoven post, maar met belangrijke ondersteuning van de andere twee. Wat nog wat meer gebracht zou kunnen worden zijn verhalen. Heel af en toe was er ruimte voor een wat langer verhaal en meer achtergrond. Deze functie van spreekstalmeester werd ook afwisselend door het drietal ingevuld. Prachtige nummers volgde als ‘You Are The Cowboy’ van het album ‘Two Birds’ van Pettis en van het recent verschenen Loebe album het rustige ‘Hush’. Dit alles gebracht met een constante hoge kwaliteit, een optreden met vaart, maar zeker ook rustmomenten in een prima setopbouw en steeds die bijzonder aansprekende muzikaliteit. Met ‘Queen City’ van de band en het robuuste ‘Working Woman’, opgedragen aan gastvrouw Leni uit het Pettis arsenaal kwam er een einde aan het optreden. Als toegift ‘Fast Car’ van Tracy Chapman, het nummer dat ze in den beginne samen zongen ter proef, in een uitvoering waarin nogmaals die drie prachtige afzonderlijke stemmen werden benadrukt, maar ook die heerlijke samenzang in prachtige Americana, pop en rock. Zo’n deal krijg je niet bij de supermarkt.
Heerlijke stemmen bij Nobody’s Girl
