EMMEN – De band Liquid Spirits kent een lange en bewogen geschiedenis. Docenten aan het Conservatorium van Amsterdam en producenten Wiboud Burkens, tevens toetsenist en Manuel Hugas die bassist is, brengen al sinds 2003 onder deze naam muziek uit. De band bracht hoog gewaardeerde albums uit, maar kende in de loop der jaren een wisselende bezetting. Een nieuw album is in aantocht en daarvoor zijn zanger Ivan Peroti en drummer Eric Hoeke opgenomen in de gelederen en zijn er backing vocals van Noa Lauryn. Die laatste was in beeld niet zichtbaar tijdens het optreden van Liquid Spirits tijdens het digitale festival The Spy, voorheen The Spy and The Butcher, in het Atlas Theater in Emmen dat met deze ervaren vereniging van talenten een mooie naam op de affiche had. Liquid Spirits speelt verrukkelijke relaxte soul en mixt dat met afro, jazz en pop, met een authentieke inslag, maar met gebruik van moderne middelen. Ontspannen dansbare muziek, maar zoals bij zoveel grote soulzangers ontbreekt de urgentie nooit in de muziek en is er her en der toch een mooie boodschap te beluisteren. Aangezien het laatste album van Liquid Spirits instrumentaal was en nu de nadruk lag op het nieuwste werk dat op het album ‘Years’ moet komen zijn er nog weinig titels bekend. Mogen de docenten zelf ook nog even in de schoolbanken, jazeker want Ivan Peroti is een fantastische zanger, maar als prater mag deze ervaren artiest nog wel een stapje maken om met meer informatie vooral de kijker en luisteraar achter het scherm er bij te betrekken. Muzikaal was het echter heerlijk. Een rustige soulsong was de opening, die naadloos doorliep in een groovy vervolg waarin de silky smooth vocals op een Al Jarreau-achtige manier met een bepaalde staccato vocalisatie werden gebracht. Ook waren de meerstemmig gezongen passages meesterlijk. Het eerste nummer waarbij de notie hoogtepunt verscheen was een gospelachtige verhalende song die als derde op het lijstje stond. Een nummer over preken, wat prachtig was, net als een nummer over de waarheid vinden, dat wat vlotter het tempo weer oppikte. In het midden van het nummer dreigde dat even weg te zakken, maar dat werd ook al snel omgedraaid en fraai tot een einde gebracht. Op sommige punten wreekte de weinige of in volledige informatie die je als luisteraar meekreeg. Dat de titel van de nieuwe single, een nummer waarin het er niet eerlijk aan toegaat, ontbreekt is een gemiste kans, maar het gaf ook niet de gelegenheid om alvast betrokken te raken in deze songs, die dan ineens rimpelloos voorbij trokken. Liquid Spirits mag nog net wat meer beseffen dat beeld wat extra moeite kost dan een daadwerkelijk podium om de aandacht vast te houden. Op het einde slaagde de band daar deels wel in. De heerlijke muziek bleef overeind staan, maar Peroti begon wat meer te praten met een goede introductie voor de lekker swingende single ‘My Shade, My Colour’. een lied met een lekkere urgentie daarin. Prachtig was de Marvin Gay cover ‘Save The Children’, als eerbetoon aan het jubilerende legendarische album ‘What’s Going On’, maar ook nu had wat uitleg over waarom juist dit nummer was gekozen van die plaat niet misstaan. Toch was het met erg mooie ‘Years’ afgesloten concert prachtig en de muziek van het komende album meer dan veelbelovend. De heerlijke stem van Peroti is de juiste toevoeging aan de drie ras muzikanten die achter hem staan en elkaar brengen ze naar muzikaal grote hoogten bleek tijdens The Spy.
Heerlijk relaxt swingen met Liquid Spirits tijdens The Spy
