Loading...
Albums

Hattie Briggs – Half Me Half You

Een aantal jaren geleden konden we kennismaken met Hattie Briggs in Nederland die voor een aantal optredens ons land aandeed. Een zeer prettige kennismaking met de toen nog zeer jonge artieste die als een komeet opkwam in de Britse folkscene. Een folk wonderkind en mooie prijzen en waarderingen vielen haar al ten deel. De afgelopen twee jaar waren voor veel artiesten een pas op de plaats. Dat telde natuurlijk ook voor deze Britse zangeres, maar ze bleek een noeste werker. Haar schrijfpet werd opgezet en een vloed aan liedjes werd neer gepent, die de basis vormden voor alweer het derde album van de artieste die Chicester thuis noemt, maar woont en werkt in Londen. Daarnaast gaf ze een flink aantal concerten online. Wat eigenlijk onmiddellijk opvalt is de verandering van richting van Hattie Briggs. Haar eerste twee albums ‘Young Runaway’ en ‘Red & Gold’ waren folk in de traditie van Eva Cassidy. Deze band met een oude folktraditie werd ook bevestigt door David Cassidy, de broer van Eva, die een album van Briggs produceerde en er op meespeelde. ‘Half Me Half You’ kiest een ander route. Zeker is de folk nog hoorbaar en voelbaar, maar het is ook een veel meer pop album dan haar twee eerste platen. Geen slechte keus overigens, tenzij je een folk traditionalist bent, want op het nieuwe album komt Briggs talent en eigen geluid helemaal tot wasdom. Prachtige volle liedjes die het vehicle zijn voor de sterke zang van deze Britse. Ze begint haar album met een voorbeeld daarvan. Meerstemmig en a capella opent het, voor ze solo met muzikale begeleiding verder gaat in het mooie ‘Close Your Eyes’ dat een fraaie ontwikkeling kent. Iets meer folky is het rustig verhalende ‘Half Happy’ wederom met sterke zang. Erg mooi, ook door een lichte gejaagdheid en de tegenstellingen in het nummer is ‘Hey Love’ en die pracht wordt doorgetrokken in het mooi gevoelige ‘Don’t Cry Till its Over’. Dat wordt even doorbroken met een fel gitaar intro voor het mooie ‘World on Wheels’, weer zo’n song die gemaakt lijkt voor de stem van Briggs. Nu meer uptempo brengt de zang dit op een hoog niveau, onderstreept met scherpe gitaaraccenten. Op deze manier zit er een hele mooie opbouw in het album en nog veel meer prachtige nummers, waarbij ‘The Mountain and Me’, een rustige verhalende song tot de mooiste van het album behoort, maar op dat niveau in gezelschap is van het door de country aangeraakte ‘Little Bit Broken’ en het piano nummer ‘So Far to Fall’ dat een fraaie progressie heeft in dit duet met Joe Dolman. Het album eindigt dan met ‘Lost & Found’ en ‘Hero Boy’. Hattie Briggs bewijst met dit album dat ze haar vleugels verder kan uitstrekken dan alleen de folk. Deze plaat spreekt een groter publiek aan en hoewel de folk adepten wellicht minder gecharmeerd zijn, zal de muziekliefhebber dat zeker wel zijn. Een volwassen folkpop album van een aansprekende zangeres.