GRONINGEN – De mensen die het muziek pad volgden op Noorderzon moesten even een sprintje trekken. Terwijl in de Spiegeltent Judy Blank haar laatste klanken van een geweldig optreden liet klinken, drongen van buiten al de eerste tonen van Cindy binnen. Op het hoofdpodium van Noorderzon in het Noorderplantsoen in Groningen waren vrienden Valentijn Bannier op gitaar, Xander Vrienten op bas en centraal in het midden van het podium Martijn Bosman op drums net begonnen aan hun zet. Drie ervaren muzikanten die met het nieuwe project Cindy hun voorliefde voor instrumentale groovepop en psychofunk vol passie en overgave deelden met het publiek.
Valentijn Bannier onthult dat dit optreden op Noorderzon de eerste festival show is van Cindy. Het is dan ook een band wiens geschiedenis nog maar kort is. Er wordt al hard gewerkt aan een album en de eerste headline show van Cindy staat voor september in Amsterdam op het programma. Amper een jaar geleden deed de formatie voor het eerst van zich spreken bij een avond in Paradiso waarbij het leven van muziekicoon Willem de Ridder werd gevierd en op diens nalatenschap werd terug gekeken. Dat kakelverse telt uiteraard niet voor de bandleden die stuk voor stuk veteranen zijn. Drummer Martin Bosman stond nog niet zo heel lang geleden met Marike Jager nog in Vera in Groningen, maar is ook bekend van bijvoorbeeld Kane en Gotcha!. Xander Vrienten bast voor Jett Rebel, werkte met vader Henny Vrienten en was betrokken bij tal van andere projecten. Valentijn Bannier tenslotte toerde met Zuco 103, is actief met zijn eigen Cirque Valentin en was betrokken bij Lefties Soul Connection. Van alle drie heren maar een minieme samenvatting van hun curriculum vitae.
Wie Blank verlaat en het horecagedeelte oversteekt komt midden in ‘Bobbi’ terecht. Het eerste nummer wat de band speelt en dat al aardig ten einde loopt, waarna ‘Pirouette’ wordt ingezet. Het is lekker funky, dansbaar en wordt gebracht met veel inzet en plezier, waarmee ook het publiek de nodige energie krijgt met het instrumentale spel. Dat is nodig, want al snel zet Cindy ‘Snelle Disco’ in, wat inderdaad vlot is waarbij Martijn Bosman en Xander Vrienten niet alleen het tempo omhoog stuwen, maar ook de fundatie leggen voor het gitaar spel van Valentijn Bannier. Een beetje veel van hetzelfde moppert een toeschouwer, maar die wordt onmiddellijk op zijn wenken bediend als erg mooi en ingetogen ‘Escapades’ volgt en Cindy even een totaal andere kant laat zien. Het is niet altijd eenvoudig om zonder zang een festival publiek te boeien, maar de band lukt dat steeds beter vooral als na een gitaarintro ‘Studio’ volgt, wat niet alleen fantastisch mooi is en een lekkere groove heeft, maar ook een sterke opbouw kent, waardoor het publiek steeds meer het nummer wordt ingezogen. Sault, Fela Kuti en The Shadows worden genoemd als inspiratie bronnen van Cindy en met ‘Fela’ wordt een eerbetoon gebracht aan de grondlegger van de afrobeat en wiens muzikale nalatenschap nauwelijks overdreven kan worden. Op een moment als dit was een korte introductie op zijn plaats geweest, maar de tijd is kort en daar is geen plek voor. Gelukkig is het een fantastisch eerbetoon aan Kuti. Lekker uptempo en swingend en met mooie tempowisselingen is dit het mooiste stuk van dit optreden, waarbij zelfs zang te horen is, als het drietal hun stem gebruikt als instrument om een extra laag toe te voegen aan de sound. Afgesloten wordt met ‘Infinity’ een lekkere meeklappen en een mooi einde aan dit optreden van Cindy waarbij het publiek heerlijk meedeint en meeklapt met de groove en de funk van de formatie.