Loading...
Recensies 2023

Groninger The Skypainters presenteren album op Explore The North

LEEUWARDEN – Jarenlang was De Romeijn het kloppende hart van pop minnend Leeuwarden. Het fraaie, tot muziekcentrum omgebouwde gebedshuis, gaat deze dagen weer als De Westerkerk door het leven. Het muziekcentrum heeft nu een plek gevonden in het mooie Neushoorn, met alle moderne voorzieningen en meerdere zalen die het maar kan wensen, maar met enige weemoed kan best nu en dan eens worden terug gedacht aan de fraaie optredens in De Romeijn. Voor Explore the North trekt De Westerkerk nog een keer zijn oude kloffie aan en keert jaarlijks nog een keer terug in zijn oude rol, met echter als nadrukkelijke voorwaarde dat er alleen de mooiste acts mogen staan. Kwaliteit is de harde eis. De kerk kreeg met de album presentatie van The Skypainters een geweldige band op het podium die in de sfeervolle ambiance porachtig tot hun recht kwam. Het gezelschap rondom gitarist Kirill Dumchenko is ontstaan op het Groninger Prins Claus conservatorium en kende ooit zijn doorbraak op het om de twee jaar georganiseerde gerenommeerde jazzfestival Jazz te Gast in Zuidhorn. The Skypainters bestonden op het Explore he North podium uit Andreia Florindo op viola, Tonke Suithoff op piano en keyboard, Manon Barendsen op basgitaar, Petr Agapov op drums, terwijl Kirill Dumchenko op gitaar, maar hij tekende ook voor de composities en arrangementen, terwijl hij daarnaast ook spreekstalmeester was die elk nummer op het album dat werd gespeeld in De Westerkerk met een ruime introductie omkaderde. In de sfeervolle ambiance viel op dat The Skypainters niet het album in volgorde speelden, maar begonnen met ‘Dance’. Dat was overigens een prima keuze, want naast dat dit een lekkere uptempo compositie was die onmiddellijk de vaart er lekker in bracht, liet het onmiddellijk zien waar het bij deze plaat om gaat. Het virtuoze spel van Dumchenko op zijn gitaar, waar hij in dit nummer nadrukkelijk in gesprek gaat met de viola van Andreia Florinde die even vaardig is op haar instrument, terwijl Tonke Suithoff hier sterke accenten bij plaatst en Manon Barendsen en Petr Agapov een solide basis neerzetten. Dit wordt mooi doorgetrokken in ‘Labyrinth’ om daarna prachtig te worden in ‘My Questions and Answers’. Kirill Dumchenko introduceert dit nummer, zoals elk nummer, rustig en uitgebreid. Dit had wat puntiger gemogen, maar gaf hiermee wel een goede inkijk in de gedachtegang achter de composities. In dit stuk beschrijft hij hoe hij met zich zelf in dialoog gaat over zijn plek in het bestaan. Een rustiger, meer contemplatief stuk, waarin de ritmesectie alle ruimte krijgt. De zachte drums van Agapov vinden hun weerklank bij de bas van Berendsen. Die bas heeft een heel andere intonatie in ‘The Flow’ als die funky in dit vlotte stuk zich weet te onderscheiden. Het is één van de mooiste composities van het optreden en het album. ‘The Night on Earth’ wordt dan in kleiner gezelschap gespeeld. Als Suithoff en Florindo even een kop koffie mogen gaan drinken in de coulissen, maar voor ‘Energy Circles’ zijn ze terug en Andreia Florindo glorieert in dit nummer als tegenhanger van de gitaar van de bandleider. Het eindigt lekker fel met ‘The Sunshine on my Carpet Floor part 1’. Niet het beoogde einde, want voor part 2 is geen tijd meer in het festival tijdschema. Het doet er niets aan af, want het optreden is prachtig. Dumchenko weet zich nummer na nummer neer te zetten als een voortreffelijk gitarist die met zijn ingehouden jazz spel het heel sjiek weet neer te zetten en om zich heen een prachtig gezelschap heeft gevonden die hem begeleiden, maar zoal in het geval van Tonke Suithoff of Andreia Florindo ook weer werk bieden, uitdagen en muzikaal in gesprek gaan op een voortreffelijke manier. Een heerlijk concert en een heerlijk album op een prachtige plek gepresenteerd. In Groningen zeggen ze dan: “Het kon minder”.