Gráinne Duffy maakt al jaren indruk met haar erg fijne bluesrock. De Ierse artieste bracht met ‘Out of the Dark’ en ‘Test of Time’ de laatste jaren al studio albums uit waarmee ze bijzonder kon bekoren, maar ook haar live album uit 2015 was van hoge kwaliteit. Het houdt Duffy al jaren op de radar en daar hoort ze zeker thuis met nu wederom zo’n pareltje met ‘Where I Belong’ waarop ze nogmaals een enorme stap vooruit doet. Het album begint met het geweldige en ingetogen titelnummer. Een nummer waarop direct de zeer aansprekende stem van Duffy tot uitdrukking komt. Een stem die dwars door je heen gaat volgepakt met emoties. ‘Don’t You Wanna Know’ is zo’n hartverscheurend mooi nummer vol met zieleroerselen. Het zijn nummers die je een opdonder in de positieve zin van het woord verkopen. Die heerlijke ruige schurende en wat heze stem van Duffy komt binnen als een stoomtrein. Al dat verrukkelijks gaat door in nummers als ‘My Love’ met heerlijk achtergrond koortje en ‘Home’. Het is een album waarmee Duffy in de voetsporen treedt van de grote damesstemmen in de bluesrock. Doorleefde muziek en lekker stevig in de verf gezet, maar toch gevoeliger dan haar vorige albums. Het album is duidelijk een stap verder de diepte en het onbekende in. Nog beter vertelt ze haar verhalen, nog meer raakt ze haar toehoorders. Geen enkel liedje blijft achter of roept ook maar het kleinste vraagteken op; dit is prachtig. Geniet van schitterende liedjes als ‘All of My Life’, ‘Blame it on You’ en het mooiste nummer het diep emotionele ‘Don’t Wanna be Lonely’. Wat een prachtig lied is dat en hou het maar eens droog bij het verdriet over de keuze tussen geborgenheid en vrijheid. Een zielekreet van het hoogste bluesgehalte. Alle superlatieven die je over dit album ergens zult lezen zijn waar. Sterk is dan ook ‘Open Arms’ en als afsluiter het instrumentale ‘Canyon Road’. Wat een verhalen verteller is Gráinne Duffy geworden. Wat zit er nog in het vat bij deze Ierse. Kan het nog beter dan dit?
Gráinne Duffy – Where I Belong
