GRONINGEN – Er is eigenlijk nog geen woord gesproken als Evan Uschenko, zo halverwege het concert van Ghostwoman stopt en zich begint te verontschuldigen. Mocht het zo lijken dat hij hier niet op podium van Vera in Groningen zou willen zijn, dat het wat mat is, wat lethargisch, dan lijkt het maar zo. De Canadees vindt het geweldig om in Vera te mogen spelen, maar hij is moe, zo vreselijk moe. Inderdaad leek het de eerste twee of drie nummers wat ongeïnspireerde, maar op het moment dat hij het woord neemt is die indruk al lang weggenomen. De energie van de Belgische drumster Ille Van Dessel blijkt aanstekelijk en met haar tempo en wapperende haren pept ze ook de zanger en gitarist van Ghostwoman weer helemaal op. Als haar drumstokje omhoog gaat, dan weet hij, we gaan er voor. Dat doet ze overigens tot ver na de show als ze Uschenko meesleept naar de merchtafel en aan het signeren zet. Teamwork van dit Canadees – Belgisch gezelschap.
Ghostwoman is eigenlijk nog een heel prille band. Pas in 2022 deden ze van zich spreken en bracht Uschenko een eerste, goed ontvangen, album uit. ‘Ghostwoman’ verscheen in juli van dat jaar en amper een half jaar later was er met ‘Anne, If” al in januari een opvolger. Uschenko, vooral bekend van zijn werk als lid van de Michael Rault band, heeft in Ghostwoman een uitlaat voor zijn eigen creatieve erupties. Die heeft hij vele, want in november van vorig jaar verschijnt dan alweer het nieuwste album ‘Hindsight is 50/50’ en dan blijkt de band niet meer alleen het project van de Canadees, maar is Ille Van Dessel volwaardig lid van de band en zijn alle nummers samen geschreven. Tijdens de tour ter promotie van ‘Anne, If’, inviteerde hij Van Dessel om mee op tour te gaan ter promotie van het album. Het bracht ze onder andere in maart 2023 al eens in Vera met hun cinematische rock en alternatieve punk. Een samenwerking die op tal van terreinen goed beviel, zodat de Belgische nu deel uit maakt van Ghostwoman. Het uitstekende ‘Hindsight is 50/50’ is de vervolmaking van de ontwikkeling die Uschenko twee jaar geleden heeft ingezet met de aanvulling van Van Dessel.
In Vera begon het duo de set met ‘Bonehead’. De zang zakte volledig achter de horizon weg in dit nummer.dat door zijn robuustheid overeind bleef en ook ‘Broke’, werd vooral door mooi gitaarwerk en stevige drums voorwaarts gestuwd, waar de song overging in ‘3 Weeks’ werd dit nog meer uptempo. Het omslagpunt is bij ‘Highly Unlikely’ Ineens is er urgentie en dan gaat het ook snel. ‘Alright Alright’ is iets rustiger, maar erg mooi en krijgt de kans te groeien en ‘Behind Your Eyes’ is dan het eerste nummer dat de aantekening hoogtepunt krijgt. Een nummer dat ook wat rustiger begint, maar wat een fraaie opbouw heeft er waarin er fraaie gitaaraccenten zijn. De opbouw in de liedjes, waar soms de albumversies flink kunnen afwijken van wat op het podium klinkt, is toch een sterk punt van de band, net als de ruimtelijke zang die soms los lijkt te staan, maar toch steeds verbonden is met de sound die vaak voorzien is van enige dreiging en een vooruitziende blik op naderend onheil. Het duo heeft weinig aankondigingen op de verontschuldiging na. Het drummen van Van Dessel is visueel een spektakel met een blower die haar blonde haren alle kanten op doen waaien en een energieke stijl. Helaas is het drumstel zo opgesteld dat ze voor een flink deel van het publiek achter een grote bekken zit verstopt. Muzikaal blijft het prachtig. Voor ‘Juan’, dat meer uptempo is, komen er zelfs sambaballen te voorschijn en ‘Hindsight is 50/50’ is dan fantastisch met mooie afwisseling in tempo, donkere drums, wat hogere zang en eindigt in distortion. ‘Ottessa’ is een nummer dat normaliter door Van Dessel gezongen wordt, het is niet te zien achter de bekken, maar wel een fijn nummer. Inmiddels heeft Ghostwoman zijn draai gevonden. Het is genieten bij ‘Buik’ en ‘Along’ scheurt langs. Het vlottere ‘End of a Gun’ is prachtig, maar valt een beetje buiten de rest van het aanbod om dan te eindigen met ‘Yoko’. Het enthousiaste publiek trommelt Evan Uschenko het podium weer op. Voor hij zijn toegift solo inzet neemt hij het op voor het Vera personeel. Voorzichtig maant hij te enthousiast publiek waarbij glaswerk sneuvelt. “Iemand moet dat weer opruimen en jij bent dat waarschijnlijk niet!” Een mooie en terechte terechtwijzing dat iedereen ook gewoon rekening moet houden met het vaak vrijwillige personeel en dat je met elkaar netjes moet achterlaten. Het kwam moeizaam op gang, maar eindigde prachtig met Ghostwoman.