GRONINGEN – Een zaklantaarn is een handig instrument. In het donker helpt het je de weg te vinden. Het Britse The Go! Team heeft er een liedje aan opgedragen met ‘Flashlight Fight’. Dat was de swingende opening van het concert van dit feestelijk ontregelende gezelschap uit Brighton op Het Dok tijdens Noorderzon in Groningen. Een optreden dat aanvankelijk precies dertig seconden duurde, want het werd ineens pikkedonker op het podium. Ideale omstandigheden voor een zaklantaarn gevecht, maar zonder stroom ook geen muziek en dus een serieus probleem. Het duurde zo’n 20 minuten om het euvel te repareren, maar in de herkansing kon het swingende begin van het concert alsnog plaatsvinden en bleek dat The Go! Team onmiddellijk met één van de hoogtepunten was begonnen. Dat trok de formatie die allerhande stijlen vrolijk door elkaar mixt tot een geheel eigen opzwepende mix met elektro, pop, rap, rock soul, en funk, sterk door in ook het erg energieke en fraaie ‘Mayday’. Helaas was de formatie verboden om te springen. Leadvrouw Ninja verduidelijkte dat later met “in het water”. Even leek het dat de kat hiermee juist op het spek gebonden was, want op dat verbod kwam ze herhaaldelijk terug, maar de sprong van deze dame die zich duidelijk niets liet vertellen kwam er niet in de onappetijtelijke vijver. Op het podium sprong de band wel met grote sprongen. Niet alleen de zangeres, maar ook de rest van de band weet niet wat stilstaan is. Ander aspect is dat eigenlijk alleen drumster Simone Odaranile een vaste plaats heeft, maar bijvoorbeeld oprichter van de band Ian Barton dan achter de toetsen staat, dan het tweede drumstel bespeeld of de gitaar ter hand neemt en dat telt eigenlijk voor alle leden van de band die ieder voor zich multi-instrumentalist blijken. Op het programma veel nummers van het nieuwe album van The Go! Team ‘Semicircle’, maar nu en dan ook een ouder nummer zoals ‘Ladyflash’. Onvermoeibaar betrekt Ninja het publiek bij de show, bijvoorbeeld in ‘Grip Like A Vice’ waarin het publiek mee mag zingen. In de show gaat het om energie, om tempo en worden daarbij imperfecties voor lief genomen. Dat laat onverlet dat er erg mooie liedjes voorbij komen zoals ‘Semicircle’ of ‘Huddle Formation’. Voor ‘Chainlink Fence’ staat Ninja haar leadzang plek af aan Nia en daarna schitteren beide dames op de fluit in het instrumentale ‘Get it Together’ en zo rolt het verder met een enorm hoog energiepeil, waarbij af en toe de band en publiek even op adem kan komen in een rustiger nummer als ‘Scene Between’ maar danst Ninja alweer rond met twee bekkens om te voorkomen dat de aandacht van het publiek in zakt. Sterk stoomt The Go! Team door met mooie zang en rap van Ninja en de drijvende drums van Odaranile, terwijl ook de rest van de band steeds weer met enthousiasme en zichtbaar plezier het podium laat schudden. ‘All The Way Life’ is dan fenomenaal mooi en het begin van het einde, want even later is na ‘She’s Got Guns’ al het laatste nummer ‘The Power is On’ aangebroken. Daar had de technische afdeling van Het Dok in het begin veel voor over gehad, maar uiteindelijk bleek dat ook die hindernis een fantastisch feest niet in de weg stond.
Geweldig feest met The Go! Team
