STEENDAM – Je kunt aan alles merken dat Serious Sam Barrett groot is geworden in de kritische folkclubs van het Noorden van Engeland waar applaus en waardering echt verdiend moet worden. Van die clubs waar al honderden zo niet duizenden artiesten je zijn voorgegaan en het publiek niet anders dan het beste verwacht. Je kunt aan hem merken dat hij afkomstig is uit die Britse arbeiders clubs, waar de mensen na hun werk komen ontspannen met hun pint, hun gezelschap en hun muziek en waag het niet om tegen te vallen. Deze kunde is aangescherpt met tal van Britse pubs en podia en vele tournees wereldwijd. Op al die reizen was de Brit uit de omgeving Leeds in Yorkshire nog nooit in Steendam terecht gekomen, waar in Peter en Leni op hem een meer dan aandachtig publiek wachtte dat ook hoge eisen stelde. Daar voldeed deze Britse Folkzanger moeiteloos aan. Veel artiesten openen hun shows met een binnenkomer. Een stevige song die onmiddellijk de aandacht moet trekken met enig bombast. Barrett deed dat niet. A Capella zette hij het melancholische ‘I Wish I Was Back in Liverpool’ in en daarmee vroeg hij op een betere en subtielere manier de aandacht. Nu met gitaar trok hij dat door in een lied over zijn grootvader ‘Alf’s Song’ die man die als vakbondsvertegenwoordiger de hele wereld over kwam, In Australië een enorm geweer kreeg dat hij de rest van zijn leven hield en waar na diens dood van bleek dat een dergelijk geweer onder geen enkele omstandigheid in het land mocht zijn. Het eerste van veel kleurrijke verhalen waarmee Barrett de lijnen van zijn liedjes nogmaals vet aanzette. Een prachtige combinatie helemaal omdat Sam Barrett ook nog eens een prima stem heeft en vooral als gitarist en banjospeler uitblonk, met een fingerpicking stijl. Het leverde sterke songs op als ‘Sometimes You’ve Got To Lose’ over hoe de combinatie skateboarder en artiest door een gebroken bot wel eens erg ongelukkig kan uitpakken en vooral het rustige ‘Drive Your Way Home’ dat prachtig was over het leven onderweg. Als eerbetoon aan de folk uit zijn geboortestreek Yorkshire, bracht hij met een trio nummers, waaronder ‘The Female Drummer’ melancholisch en sterk was, maar ook met een liedje over grote schapen, in Yorkshire een onderwerp van importantie. Na nog zo’n mooie roadsong met ‘From The Shoals To Montana’ was het absolute hoogtepunt voor de pauze ‘Last of the Yorkshire Outlaws’ van zijn meest recente album ‘Where The White Roses Grow’. In dit nummer neemt hij de luisteraars mee naar de pub ‘Duck and Drake’ in Leeds, waar de mensen die het moeilijk hebben in het leven troost vinden in elkaars gezelschap, een goed glas en de liedjes van een serieuze folksinger. De lange eerste set werd mooi afgesloten met ‘Highways & Stop Signs’ en ‘Where The White Roses Grow’. Na de pauze opende hij wederom a capella en ging hij verder op de ingeslagen weg met degelijke goede liedjes als ‘Lullaby of Leeds’ en het schitterende ‘Long Gone’. Nu en dan een meezinger, altijd een goed verhaal. ‘Hennessy Nights’ was weer een song over de gang van zaken in de snel verdwijnende arbeidersclubs om daarna af te sluiten met de fenomenaal mooie ode aan zijn vrouw ”Darling Where You Are’. Serious Sam Barrett is een ervaren en gelouterde folksinger die met zijn sterke liedjes en uitstapjes naar de Americana garant staat voor een fijne avond. Volledige inzet, vermakelijke verhalen en een dankbare persoonlijkheid, maar vooral een hoge kwaliteit, die is getest op het meest weerbarstige publiek ter wereld in de Britse folkclubs.
Gelouterde Serious Sam Barrett staat garant voor mooie avond
