AMEN – Vast op de troon als Queen van Oklahoma, een nieuwe liefde in haar leven, coole muzikanten om mee te reizen, een fijn nieuw album en een mooi podium als De Amer wat op haar wacht. Geen enkel probleem, anders dan dat de haar geserveerde gehaktbal van dermate groot formaat was dat dit zelfs voor een koningin te veel werd. ‘Lucky’ heet haar nieuwe album na het zoveel indruk makende ‘Wilder Side’ en haar kerst album met een Nederlandse band en met het gelijknamige lied stak ze van wal. Dat geluksgevoel straalde Sampson uit gedurende het optreden. Nu is een gelukkige singersongwriter niet altijd goed nieuws. Persoonlijk uiteraard gun je de Amerikaanse alle geluk in de wereld, maar je vreemdgaande zuiperd van een kerel de nek willen omdraaien levert vaak boeiendere liedjes op. Verdriet, dood, wraak, gemis en gebroken harten zijn uitstekende ingrediënten in het kookboek van de country/Americana artiest. In de eerste set, die Carter Sampson solo speelde was het een blauwe hemel boven De Amer. Een mooie gelukkige love song met ‘Wild Ride’ kwam langs waarin de aanstaande mijnheer Sampson gewaarschuwd werd dat de dame in kwestie toch scherpe randjes heeft. ‘See The Devil Run’ van haar oude album, waarin Sampson een bezoek aan de kerk van Al Green in herinnering roept en aangezien ze die dag ook nog Graceland bezocht, waar ooit de King woonde, was ook dat een mooie dag in het leven van de artieste. Ook ‘Highway Rider’, het Zack Copeland nummer ‘Hello Darlin’ en het nummer dat haar haar bijnaam geeft de fantasie ‘Queen of Oklahoma’ staan allen aan de zonnige kant van het spectrum. De kwaliteit van de liedjes en de zang voorkwamen dat het een saaie set werd. Integendeel, in haar stem klinkt de melancholie als tegengewicht en haar liedjes zijn prachtig geschreven en omdat ze met humor werden gebracht was het een onderhoudende set. Dat werd na de pauze nog beter. Niet meer alleen, maar met Jesse Aycock op slide guitar en Lauren Barth op gitaar en beide tevens als ondersteuning in de zang, werd het alleen maar boeiender. Het raadsel is alleen waarom dit drietal niet ook haar eerste set op het podium stond. Nu ging Sampson van start met ‘Tulsa’, een mooie ode aan de stad en het vlotte ‘Peaches’. Dan eindelijk een liedje met een sad story. ‘Ten Penny Nail’ is het verhaal van de relatie van Guy Clarck en diens vrouw Suzanne met beider boezemvriend Townes van Sant en dat op een dag dat zo verkeerd ging dat Clarck zichzelf met een fles drank in een kamer opsloot en de deuren dichtspijkerde. Er is hoop voor verdrietige liedjes van Carter Sampson die uitermate goed op dreef was en met mooie vertellingen als ‘Wilder Side’ en ‘Rattlesnake Kate’ mooi naar het einde bouwde. Het toegift was een pregnante waarschuwing met het Shel Silverstein nummer ‘Queen of the Silver Dollar’, dat vaak is vertolkt door andere artiesten, over de koningin van de bar, waar haar troon een barkruk is en de koningin maar een eenvoudige country girl. Sommige wolken zie je niet aan een straalblauwe hemel. Een prachtig blijmoedig optreden van Carter Sampson die aankondigde komende winter terug te zijn in De Amer, nu met J.W. Roy als muzikale compagnon.
Geen wolkje aan de hemel voor Carter Sampson
