GRONINGEN – De locatie is een beetje een verborgen pareltje. Vanwege het prachtige zonnige weer had de organisatie besloten om het concert van de Britse folkzanger Dan Kemp niet binnen in theater De Kapel in Groningen te houden, maar op het podium in de H-tuin, het middenterrein van het Oude RKZ complex waar een podium aanwezig is voor buitenactiviteiten. Met enige vertraging door avonturen op het Nederlandse spoor arriveerden Dan Kemp en zijn reisgezel Ash Ludd. In de omstandigheden was het uitstel geen straf en vlot maakte Dan Kemp zich gereed om zijn set aan te vangen. Kemp is geen onbekende in Groningen. Met de band Will Tun and the Wasters trad hij al diverse malen op in Groningen. Voor de huidige duo toer heeft Dan Kemp een heel boeiend gegeven gepakt. Het aanbod deze keer bestaat voornamelijk uit liedjes geschreven zo rond 1800 -1850 en daarvoor. De tijd dat de Industriële revolutie op gang kwam en mensen hun vakbekwaamheid waardeloos zagen worden voor in massa geproduceerde goedkopere en kwalitatief mindere spullen. Om dit te onderstrepen maakt Kemp zelf houten lepels, waar hij vlak voor het concert en direct erna weer flink mee aan het schuren was. Na de aankondiging pakte de man uit Reading zijn viool voor een cajun nummer ‘Pa Janvier’ als opening. Een fijne wals in het Frans gezongen om daarna helemaal in het thema te duiken met ‘Rufford Park Poachers’, dat A Capella werd gezongen en waarin de tegenstelling tussen een hongerlijdende bevolking en een adel die de bossen vol met wild voor zich houdt om het plezier van de jacht. Stroopers wacht draconische straffen. Ook oudere folksongs kwamen langs, zoals het prachtige met gitaar gebrachte The Rambling Comber’ en de Robin Hood saga ‘Robin Hood and the Pedlar’ waarin de bekende volksheld tracht een reiziger te beroven, maar zijn even knie vindt, waarna rovers en slachtoffers hun ontmoeting vieren in de plaatselijke taveerne. Nieuwer werk was er ook, zoals het fenomenale ‘Palaces of Gold’ van de Britse protestzanger Leon Rosselson over een Britse mijnramp, waarbij 150 kinderen en hun leraren stierven toen over de school een berg met mijn puin viel. Kemp bracht één eigen lied en dat was het schitterende ‘Wasters Odysee’ over Will Tun and the Wasters en hun reizen en rampen, vergelijkbaar met de Griekse held Odysseus, één van de hoogtepunten. Het leverde halverwege een lach op nadat de band de kwijt was op weg naar een optreden. Sommige dingen veranderen nooit. Dan Kemp bleek een kundige verteller, die zijn liedjes ondersteunde met mooie inhoudelijke verhalen. Het is te merken dat hij veel op straat speelt, want hij beheerst de kunst het publiek snel te binden. Een fijne degelijke zanger en een kundig violist en gitarist. Niet altijd even tekst vast struikelde hij soms even in een nummer, maar dat mocht de pret niet deren Hij sloot af, samen met Ash Ludd op banjo met ‘Sovay’, een lied over een vrouw die struikrover wordt om de liefde van haar aanbidder te testen en het deels in een Schots dialect gezongen ‘Erin Go Brach’. Een goed en sympathiek optreden van een fijne folkzanger. Niet verkeerd om in de tuin te hebben en om te horen dat die volksdeuntjes van toen nog steeds urgentie bevatten.
Fijne verhalen over vroeger met Dan Kemp in de H-Tuin
