GRONINGEN – In de Lutherse Kerk in Groningen staat dit voorjaar de Britse Fenne Lily, maar ook nu al was ze in Groningen voor een 2 Meter Sessie en een Showcase in het kader van Eurosonic. Dat vergde moed, want Fenne Lily heeft een angst voor boten en de 2 Meter Sessie was nu eenmaal in het ruim van het schip de Bald’r in Groningen. Op het moment dat de regen buiten roffelde op het dek klonk vanaf het podium: “We gaan allemaal dood”. Er is niks wat mensen zo bijeen brengt als een gedeelde hachelijke ervaring, maar eigenlijk was dat niet eens nodig en bleef de boot ook keurig drijven. Fenne Lily maakte het heel erg intiem en persoonlijk op het podium met haar mooie liedjes. De zangeres die de buhne op de Bald’r solo besteeg, maar normaal met band optreedt, zorgde onmiddellijk voor kippevel met ‘What’s Good’. Heerlijke op de folk gebasseerde muziek brengt deze met een kekke baret getoonde Britse uit Bristol. Haar gedrevenheid met live muziek bleek wel dat ze vlak voor haar afreizen naar Europa’s grootste Showcase festival had mee gedaan met een twee uur lang durende schreeuwmanifestatie tegen de sluiting van een podium in Bristol. Gelukkig zat die tour de force haar zang niet in de weg. Was de opening mooi, ‘For a While’ dat volgde was zo mogelijk nog mooier en intiemer. Wederom een rustig folky nummer waarin ze zichzelf op de electrische gitaar muzikaal begeleidt. Fenne Lily heeft daarbij een fijne tokkelende stijl. Haar mooie indringende, maar ijle stem beklijft en vreet zich naar binnen. In haar korte introducties neemt ze zichzelf met de nodige zelfspot op de hak en wisselt dat af met mooie verhalen. Hierin mag ze nog wat minder hektisch worden, maar dat is ook een kwestie van ervaring. Eurosonic is de aftrap voor haar Europese toer om haar nieuwe album ‘On Hold’ te presenteren, die in april zijn hoogtepunt gaat beleven. Mooi waren ook de latste twee nummers. ‘The Hand You Deal’ was fijn in overeenstemming met het voorgaande werk, maar ‘Top to Toe’ was vlotter en duidelijk anders, ook omdat ze nu switchte naar de akoestische gitaar. Het nummer was als vijftienjarige geschreven en staat, terecht, nog steeds op haar setlist, maar als je twintig bent is dat toch een kwart van je leven geleden en kon het liedje mooi tonen hoe de songwriter Fenne Lily zich heeft ontwikkeld.
Fenne Lily maakt het heel intiem
