GRONINGEN – Altijd was Eut al een fantastisch jong bandje, maar zo langzamerhand is de formatie echt tot wasdom gekomen, bleek tijdens Bommen Berend festival in de A-kerk in Groningen. Op het festival dat het afdruipen van de bommen gooidende Bisschop van Munster viert die beleg had opgeslagen voor de Groninger muren gaf de band een heel fijne show. De formatie rondom zangeres Megan de Klerk moet nog net even dat zetje hebben om echt door te breken naar een landelijk en wellicht internationaal publiek. Op het conservatorium van Amsterdam kwamen De Klerk, gitaristen Emiel de Nennie en Tessa Raadman en David Hoogerheide op bass en toetsen bijeen om hun postpop met jaren ’90 invloeden te gaan maken. Drummer Juen Schütt voegde zich later bij de band. Eigenlijk heeft Eut onder mensen die live muziek appreciëren vanaf het begin een uitstekende ontvangst gehad. Ze maakten indruk op de Popronde, weren verkozen als beste act op Noorderslag en gingen ook al over de grens. Het resulteerde in twee platen tot nu toe. In 2018 verscheen ‘Fool for the Vibes’ en midden in de corona pandemie in 2021 was het ‘Party Time’ dat het levenslicht zag. Het is de plaat waarmee ze deze tijd aan het toeren zijn en in april 2023 wordt de band terug verwacht in Groningen als Vera op het programma staat. In de A-kerk werden tal van redenen gegeven waarom ook dat concert het bezoek meer dan waard is. Met lekker veel energie werd de jaren ’90 pop en rock in een hedendaags jasje in de kerk gepresenteerd. Toch zijn er ook nog wel stappen die de band kan maken. Met name kritisch zijn op de toestand van de stage outfits en elkaar daarbij adviseren en te coachen en nog iets meer communiceren naar het publiek. Dat zeurpuntje uit de weg ging het mooi van start met ‘Can’t Stop Me’ en werd, net als ook het openingsnummer, er veel gespeeld van het laatste album. ‘Supplies’ is daar ook op terug te vinden, een nummer dat het energie niveau omhoog bracht en lekker stevig werd neergezet. In dat zelfde stramien paste ook ‘Bad Sweet Pony’ om daarna weer een stapje terug te doen met het nieuwe ‘San Francisco’. Zo werd de zaak mooi opgebouwd, waarbij de nummers net iets minder gepolijst waren dan op het album en de rauwheid nog wat meer zijn werk kon doen. Helemaal als de songs ook nog lekker dansbaar waren, zoals ‘Party Time’. Gedurende het concert was er een fantastische progressie, waarbij steeds meer naar een climax werd gewerkt. De band zit live uitstekend in elkaar, waarbij de nieuwe drummer inmiddels naadloos in het geheel pas. Megan de Klerk is daarbij een prima aansprekende frontvrouw die vocaal imponeerde en ook goed het publiek betrok bij de show. Al snel was er een mooie wisselwerking over en weer, hoewel hier ook nog wel, vooral inhoudelijk, iets te winnen is. Op de plaat worden namelijk best serieuze thema’s aangesneden en die hoeven een optreden niet te domineren, maar mogen nog meer hun plek hebben in de aankondigingen. Met ‘Stuck’ en ‘Had to Much’ was er nog even een adempauze, voor vol gas werd ingezet met ‘What Gives You the Kicks’ een nummer dat een mooi verloop kende met rustigere gedeelten en waar de zang erg mooi tot uiting kwam. Het mooiste had de band voor het laatst bewaard met stevige afsluiters ‘Please Don’t’ en vooral het schitterende, met catchy hooks, ‘It’s Love’. Een uitstekende band op de juiste weg met een volwassen presentatie. Nu nog dat ene setje naar landelijke bekendheid. In Groningen hadden ze de kerk aan het dansen.
Eut komt tot wasdom
