De roman ‘The Left Hand of Darkness’ van de betreurde Science Fiction schrijfster Ursula LeGuin, ook haar werk is een absolute aanrader, vormde voor de in Lund geboren, maar tegenwoordig uit het Zweedse Göteborg stammende Erik Dahl een bron van inspiratie. Deze orkestleider componeerde met de visie van LeGuin in het achterhoofd een aantal songs voor zijn sextet het Erik Dahl Ensemble. Erik Dahl heeft een lange muzikale historie. Een greep uit de projecten waarbij hij betrokken was of is Jonny Luis y su Constelacion, Johanna Nordström, The Göteborg String Theory, Indiefolktrion, Göteborgs Alternativa Orkester, The Red Hot Mamas en Levure Sauvage. Daarnaast werkte hij mee aan talloze theater producties en is te horen als trombonist of pianist op vele platen.Om zich heen heeft hij een mooi ensemble met Anna Cochrane op viool, ook bekend van Magdalena Strandell Band en Secret Listening, Anna Malmström op klarinet die we verder kennen van bijvoorbeeld Sallyswag en Dagny, Andreas Thurfjell op saxofoon stond bijvoorbeeld al in het roemruchte Apollo Theater in New York met José Gonzales en The String Theory, Tove Brandt op contrabas speelde onder andere in Among Lynx en Into the Wild en William Soovik op drums en percussie tenslotte speelde in zijn eigen William Soovik Grand Finale, Underlandet en Paperwing. Gelouterd is dus understatement. Het sextet tracht, met succes, de geheimzinnige sfeer van het boek te bakken. Dit is muziek met mysterie, instrumentaal op de grens van klassiek en folk met invloeden van jazz en filmmuziek. Met dit werk toerde het gezelschap al een poos voor het op de plaat verscheen waardoor het ook het kunnen uitkristalliseren. De reden om het op te nemen was het begin van de Corona pandemie. Via ‘Gethen’ wordt je langzaam, aanvankelijk via een geluid, waarna piano en strijkers het rustig en loom overnemen meegenomen in het verhaal. Uit een heel ander vaatje tapt ‘Parade’. Robuuster en feller schetst dit de wereld van LeGuin, met hierin veel meer een rol voor de blazers en een donkere percussie. LeGuin is niet vies van enige mystiek in haar werk en Erik Dahl weet dit in zijn composities prachtig te verklanken. De eenzame tonen in ‘The Envoy’, schitterende klarinet van Anna Malmström, tonen dat je met weinig, het enige wat verder klinkt is een geruis, veel kunt suggereren. De piano van Dahl zelf neemt het dan over voor ‘het kalme ‘The Place Inside The Blizzard’. Prachtige mooie gelaagde muziek dat zeer filmisch is, ergens op dat snijvlak van jazz, folk en klassiek. Het heeft geen stemmen nodig om het verhaal te vertellen. In sommige nummers valt de enorme eenzaamheid op zoals in het intro van de ‘The Foretellers’ via veel ruimtelijkheid anderen zijn weer wat forser van opzet. Het is een prachtig album, waar je geboeid kan zitten luisteren en je meeslepen, hoewel dat nog net iets meer zou kunnen worden bewerkstelligd met nog net wat meer liedjes met een bepaalde pittigheid in het middendeel, maar ook nu is het al en fraaie luister ervaring met stukken als ‘Orgoreyn’, het lange ontregelende ‘The Ice’ of het afsluitende ‘The Ekumen’. Een prachtige soundtrack bij het boek deze ‘Gethenian Suite’ van het Erik Dahl Ensemble.
Erik Dahl Ensemble – Gethenian Suite
