LEEUWARDEN – Black Honey staat stevig in de rijke traditie van Britse gitaarbands die zijn oorsprong heeft nog ver voor The Beatles en The Stones. Liedjes met energie gebracht, door mensen die hun instrument beheersen en een liedje kunnen schrijven. Er moeten in de loop van een halve eeuw duizenden van dergelijke bands zijn geweest in alle Britse uithoeken. Veel van deze bands zijn inmiddels weer in de vergetelheid verdwenen, anderen hadden net die factor die ze de grijze massa doet ontstijgen. Die factor is bij Black Honey uit Brighton Izzy B Phillips, een frontvrouw met een enorm charisma die haar publiek feilloos weet te bespelen. De eerste tonen, met de rest van de band met de rug naar het publiek klinken haast als een chanson, maar ‘Spinning Wheel’ gaat met een door merg en been gaande strijdkreet over in een stevig rocknummer. Zo blijft Phillips haar publiek bij de les houden. Haar gelaatsuitdrukkingen zijn alleen al het concert waard. Dan kijkt ze laconiek, ongeïnterresseerd haast, dan wenkt ze messiaans de massa naderbij, dan bestraffend, flirtend, met een lachje of fanatiek. Elk moment gaat er weer een andere emotie over haar gezicht. Black Honey is één van de voornaamste exponenten van muziekstad Brighton die momenteel een aantal spannende bands de wereld in stuurt. Op het Gouverneursplein in Leeuwarden blijkt tijdens het Fries Straat Festival waarom. Hard werkend met uitstekende songs als ‘Madonna’ net even iets rustiger dan het doorsnee Black Honey werk, ‘Teenager’ en ‘Sleep Forever’ heeft de band het publiek te pakken. Phillips wordt daarbij uitstekend ondersteund door gitarist Chris Ostler, drummer Tom Dewhurst en bassist Tommy Taylor die allen ook overeind blijven in de uitstraling van Izzy B Phillips en dat is op zich al een prestatie van formaat. Is het eerste deel van het optreden al sterk deel twee is nog beter. ‘Bloodlust’ beloven de ogen van Phillip af en toe, maar het is een geweldig nummer. “All My Pride’ staat op de gloednieuwe EP ‘Headspin’ en is welhaast het stevigste nummer van de dag. Alles komt samen in ‘Mothership’. Een schitterende apotheose van alle kwaliteit die de band herbergt. De zang van Phillips, die ook zo in een folkbandje zou kunnen zingen om het mooie, het spel van de band, het wisselen van de emoties en de kwaliteit van de songwriting. Het is nog niet eens het toetje. ‘Black Honey’ volgt met ronkende gitaren die niet vervelen. De single ‘Corrine’, waarbij ook Pop invloeden merkbaar zijn en als werkelijke afsluiter het stevige ‘YSIA’. Phillips heeft haar gitaar hoog boven haar hoofd op. Kijkt triomfantelijk Leeuwarden in en laat de gitaar met klap vallen. Energie op? Welnee. Nog voor het publiek beseft dat het optreden over is, zit ze op de merch tafel tattooplaatjes op armen te plakken. Black Honey heeft de toekomst.
Energie te over bij Black Honey
