GRONINGEN – Newdad duikt voor de meeste muziekliefhebbers in Nederland voor het eerst op als de Ierse band in de aangekondigde acts staat voor de Eurosonic / Noorderslag editie 2021. Een interview verzoek aan dit intrigerende gezelschap blijft onbeantwoord, maar het is duidelijk dat dit een formatie is om scherp in de gaten te houden want ESNS omschrijft ze als: “NewDad is een alternatieve rockband uit Galway, Ierland. Hun sound weerspiegelt hun persoonlijkheid; lollig, onbezorgd en wanhopig proberend om cooler te klinken dan ze zijn. Ze brengen een verse kijk op een ouder geluid, met vooruitstrevende popzang en duizelende, nostalgische gitaren die vergelijkingen oproepen met zowel Billie Eilish als The Cure en The Pixies.” De pandemie is al weer in de achteruitkijkspiegels verdwenen als Newdad dan eindelijk fysiek zich in Groningen komt melden om in Vera een Europese toer af te sluiten. Inmiddels is de personele bezetting veranderd sinds Eurosonic en heeft de Ierse indie rock band, na het succes, er voor gekozen om Londen als uitvalsbasis te gebruiken.
Newdad werd oorspronkelijk opgericht in 2018 Galway door schoolvrienden. Al snel viel dit schoolproject op en werd het serieus. In 2021 resulteerde dit in de EP ‘Waves’ en nog datzelfde jaar werd ook de EP ‘Banshee’ uitgebracht. Deze EP’s deden de band snel populair worden nadat ze uitstekende waren ontvangen door pers en publiek. Mooie festival plaatsen en optredens op tal van andere podia volgden. Inmiddels heeft de band zijn huidige samenstelling gekregen met zangeres Julie Dawson, op bas Cara Joshi, drummer Fiachra Parslow en gitarist Sean O’Dowd. Dit komt samen op het album ‘Madra’, dat met juichende kritieken in januari verscheen en dat prominent op de merchtafel achter af de Vera bezoekers trachtte te verleiden.
Een mooi zilveren kruis, bevestigt op de pedalboard van bassist Cara Joshi, verwijst naar de Ierse herkomst van de band. Het glinstert mooi in de Vera schijnwerpers als de band rustig en deels tweestemmig ‘Angel’ in zet. ‘Angel’ was de single die als vooruitgeschoven post werd gelanceerd bij de aankondiging van het album en dient nu ook als heraut van dit optreden. Wat steviger en intens is ‘Slowly’ met een mooi rol voor bassist Cara Joshi en drummer Fiachra Parslow in deze song die langzaam het optreden wat meer body geeft. In het intro verwelkomt Julie Dawson de zaal, dat kwam niet helemaal tot zijn recht door de sound heen, maar haar zang is prachtig in ‘In My Head’. Een voortreffelijke zangeres die nu en dan ook de door haar geschreven liedjes prima introduceert, hoewel nog iets meer rust daarin en iets meer inhoudelijk best zou mogen. Juist omdat de band wat te vertellen heeft in de songs. Er zit diepgang in de nummers, vaak over opgroeien, volwassen worden en jezelf vinden en alles wat hiermee te maken heeft. Nummers met melancholie, maar gebracht op een aantrekkelijke manier, met soms felheid en dan weer een relaxte dromerigheid. Die relaxte dromerigheid komt bijvoorbeeld prachtig tot uiting in het rustige, maar catchy ‘Dream of Me’ dat prachtig is en beklijft en dat telt even later ook voor het intense en even mooie ‘Where I Go’. Het optreden heeft een mooie opbouw, De nummers behouden hun eigen identiteit, maar in de tweede helft van het optreden ligt de nadruk toch steeds meer op wat stevigere nummers. Vooral songs als ‘Stickly Sweet’ dat rustig begint maar zich steeds robuuster toont met mooie tweestemmige zang van Dawson en Cara Joshi en uiteindelijk een beklemmende kwaliteit krijgt. Dit lang uitgesponnen nummer vormt een soort hart van het optreden vormt. Na het fijne ‘Let Go’ is ‘Blue’ nog even een rustpunt waarna Joshi met haar bas het intro is voor ‘I Don’t Recognise You’ waarmee duidelijk de slotfase wordt ingezet met het ferme ‘How’ en ‘White Ribbons’ dat een mooie ontwikkeling heeft. De reactie van het publiek, die inmiddels volledig in de ban is van Newdad, laat de band niet onberoerd. De emotie als het publiek spontaan meegaat, is van het gezicht van Julie Dawson af te lezen. Dan zet de band nog één keer aan voor ‘Madra’. Laat gitarist Sean O’Dowd nog een keer zijn gitaar gaan en zingt Dawson nog eens zo mooi voor een prachtig concert, waarbij iedereen, band en publiek, opgetogen naar huis gaan, want Newdad sluit de toer in Vera af. Een voortreffelijke show en een prachtig album.