‘The Days When Peonies Prayed For The Ants’ is de titel van Ellen Starski haar debuutalbum uit 2018 die, ten onrechte, in Europa maar matig is opgepikt. Haar nieuwe album dat recent verscheen heet ‘Sara’s Half-Finished Love Affair’. Naast de conclusie dat Starski niet op haar woorden bezuinigt in plaattitels is dit ook weer een een uitermate geslaagd album vol met prachtige moderne Americana. Haar debuut album was al meer dan in orde, maar in deze opvolger weet Starski desondanks niet één maar misschien wel twee of drie stappen vooruit te zetten. Op dit nieuwe album heeft ze met een Americana achtergrond toch een een genre overstijgende stijl muzikaal en haar liedjes laten zich emotioneel diep voelen. Ze weet keer op keer de juiste snaar te raken. Naast haar prachtige en zeer volwassen songwriting speelt vooral haar zang hier een grote rol in. Deze is fenomenaal en raakt je diep. Het album is een soort van concept album dat het leven vertelt van Sara. Ellen Starski komt Sara op diverse momenten en plaatsen in Canada en de Verenigde Staten tegen en volgt de ontwikkeling van deze vrouw die zich steeds in nieuwe gedaanten aan haar toont, terwijl Sara ondertussen ook een liefdesaffaire heeft die haar over de hele aarde meevoert. Sara is de manifestatie van dromen, de wil om verder te gaan en vooral van vrijheid. Het album start met het prachtige zwoele en dromerige ‘Come to me Lover’. Dat is een fantastische opening ergens tussen de Americana en de pop. Vlotter en veel directer is dan ‘Have We Forgotten’. Een prima tegenwicht tegen de opener. ‘The Sattelite That Changed It’s Tune’ combineert beide. Directer, maar toch ook dat dromerige en steeds die prachtige zang en prachtige productie die het beste uit Starski en haar muzikanten weet te halen. Donkerder begint ‘Never met A Ghost’. Een traag nummer dat erg weet te boeien. Dat wordt nog weer overtreffen door het impressionante ‘Pure Intensions’, dat een heerlijk hoogtepunt is. Ellen Starski weet een fijne diepgang steeds weer te verbindende met een enorme diepgang en vertelt het verhaal van Sara en haar eigen dromen op prachtige wijze. ‘Follow My Lead’ is weer zwoel, maar met een scherp kantje wat het erg mooi maakt. In al haar liedjes, zoals ‘No Ending’, houden Ellen Starski en Sara ons voor dat er hoop is, dat er ongeacht de omstandigheden er altijd een weg vooruit is, die misschien moeilijk is, maar toch steeds die kans biedt. ‘Het rustige ‘Find Your Way’ is hier ook een voorbeeld van. Het album eindigt met de titelsong. Een fantastisch einde van deze kennismaking met Sara. Een heerlijk album en dit stuk mag dan ook worden gezien als een aanmoediging om ook met Sara en Ellen Starski te gaan kennismaken en deze verborgen diamant zelf gaan te ontdekken.
Optredens, Festivals en Podia in het Noorden