SCHEEMDA – Vier uur lang reden de dames van BLUAI vanuit Antwerp in Vlaanderen met veel plezier en voorpret naar het noorden om uiteindelijk op het festival Grasnapolsky in De Toekomst in Scheemda uit te komen en na hun optreden reden ze met ongetwijfeld grote grijnzen op hun gezicht ook weer die vier uur terug. Waarmee maar bewezen is dat Vlaanderen dichterbij Noord-Nederland ligt dan de Randstad. BLUAI was oorspronkelijk het project waarin zangeres Catherine Smet haar intiemste gedachten muzikaal verwoorde, maar al snel werd dat breder opgezet en kwamen Caitlin Talbut op bas, Mo Govaerts op drums en gitarist Amina Parago, die ook een excellente zangeres is, de zaak meer body geven en ontstond de band BLUAI. Dat bleef niet onopgemerkt, want al snel werden mooie podia bespeeld en vulde de prijzenkast zich met Humo’s Rock Rally, Sound Track en De Nieuwe Lichting, waarmee je de voornaamste prijzen voor jonge talentvolle bands hebt binnen gesleept en daarnaast speelde de formatie in het voorprogramma van onder andere Intergalactic Lovers. Een ontwikkeling die kracht werd bijgezet met het uitbrengen van de EP ‘Junkyard’ en de werklust om de rit naar Grasnapolsky te maken. Daar presenteerde het Belgische gezelschap zich uitstekend met een prima show. Op het erg grote podium leek de band wel erg ver uit elkaar te staan, maar misschien wel juist doordat de twee gitaristen en zangers op de flanken waren geposteerd en de ritme sectie binnen in, was dit alleen visueel een item en der verstandhouding onderling goed. BLUAI, althans aanvankelijk Catherine Smet solo, waarbij de band haar gedurende het nummer kwam versterken en zo voor een natuurlijke ontwikkeling in de song zorgde begon met een statement. ‘Hate You’ was als eerste op de setlijst gepend. Het bleek echter een alleraardigst rustig nummer dat goed in elkaar stak en vol emotie verhaalt van een liefdesbreuk en de bijbehorende twijfels. Lekkere indie-rock, ingehouden en met prima zang. ‘You Again’ volgde en tapte uit een ander vatje. Dit nummer voelde zwaar in het sentiment aan en werd allengs steviger. Het was echter al duidelijk waarom onze Zuiderburen zoveel eerbetonen op de schouders van dit viertal had geladen. Een heel fijn optreden ontspon zich, helemaal toen in ‘Lady’ de samenzang werd ingezet en de stemmen van Smet en Amina Parago klonken. Die stemmen passen bij elkaar en ze mogen het vertrouwen hebben om het nog wat brutaler te brengen. Die gedurfdheid is iets wat het hele optreden naar een nog wat hoger niveau kan brengen en met genoeg kilometers onder de wielen op het podium gaat dat ook vast goed komen. De nummers werden prima aangekondigd door Smet, mar dat mag nog nu en dan iets inhoudelijker bij de mooi hartelijkheid die ze nu in aan introducties toonde. Het midden van het optreden was prachtig. ‘Blue Moon’ met akoestische gitaar erg mooi, wat kleiner en wat meer uptempo als aanloop naar prachtige drieluik ‘Honey’, ‘One Night’ en ‘Keep Up’. ‘Honey’ had een mooie tegen stelling tussen het delicate gitaarwerk en de stevige drums van Mo Govaerts, ‘One Night’ was prachtig in de emotie en nu was het de gitaar van Amina Parago die het heel fijn maakte. ‘Keep Up’ kende na een lang intro een ingetogen start met een mooie progressie zodat het steeds groter werd en de dromerigheid werd doorbroken. BLUAI had voor Grasnapolsky de primeur van het nummer ‘Ceiling’ bewaard en dit speelde Catherine Smet mooi solo met ook weer die kenmerkende dodderigheid. Het einde van het concert kwam daarmee in zicht. ‘Dime Store was vlotter en lekker catchy om stevig te eindigen met donker baswerk van Caitlin Talbut en daartegenover een snijdende gitaar in ‘Sad Boy’. Een heerlijke Vlaamse surprise is BLUAI die zich fijn presenteerden en hopelijk vaker die vier uur heen en vier uur weer terug gaan reizen voor shows in het Noorden. De band genoot, het publiek evenzeer en de potentie om het nog mooier te make is enorm. Een fijne toevoeging vanuit onze Zuiderburen, via de samenwerking van Grasnapolsky met De Brakke Grond in Vlaanderen, met deze nu al prima dromerige indie-rock formatie.
Dromerig BLUAI is mooie Vlaamse verrassing
