Het tweede album alweer van de flink rockende dames van Dream Wife. Het eerste album ‘Dream Wife’ van Alice Go, Bella Podpadec en Rakel Mjöll bevatte prachtige liedjes op het snijvlak van pop, punk en rock en daarmee zette het in Londen gevestigde gezelschap zich zelf voor de taak om een album te maken dat de hooggespannen verwachtingen na het debuut recht te doen. Dat is met vlag en wimpel gelukt. Een mooi en zeer gevarieerd album waarop de sterke kanten van dit trio mooi geëtaleerd worden. Dream Wife ontstond aanvankelijk in Brighton. De IJslandse Rakel Mjöll en Bella Podpadec bedachten dat ze wel muziek wilden maken samen en via social media kwam het stel in contact met Alice Go en ontstond Dream Wife. Rakel Mjöll is de leadzangeres, Alice Go hanteert met verve de gitaar en Bella Podpadec is de bassiste. Net als het eerste album is het wederom een krachtig statement geworden van zelfbewuste dames die geen shit dulden. Ook nu is met producer Marta Salogni en engineers Grace Banks en Heba Kadry er gekozen voor een volledig vrouwelijke opstelling. Het tweede album is ook een album van groei. Op elk vlak is de band beter geworden. De productie is sterker, de zang komt meer tot zijn recht, de muziek uitstekend en de songwriting gevarieerd en intrigerend met regelmatig sterke boodschappen en, net als het debuut, nooit pretentieloos. Dream Wife heeft een boodschap en die willen ze laten horen. Het begint lekker punky en uptempo met ‘Sports!’ Een sterk begin en de oproep aan de luisteraar om de daad bij het woord te voegen. Je wordt er gelijk mee geconfronteerd dat je zaken je eigen moet maken en dat het niet vrijblijvend vermaak is wat Dream Wife te bieden heeft. Een lekkere song. ‘Hasta La Vista’ is dan weer een heel andere kant van het trio, een bij tijden welhaast zoet popliedje om in ‘Homesick’ weer fel uit te halen. Erg mooi is ‘Validation’. Een nummer met prima zang en mooie tempo- en emotiewisselingen. Zo laveer je, soms zelfs in liedjes van lekker binnenkomende rock en prettige, verleidelijke pop. ‘Temporary’ is een erg prettig popliedje evenals ‘U Do U’, waarbij niet de boodschap altijd even prettig is. Het middengedeelte van het album is het rustigste deel, maar daar komt tegen het einde weer verandering in met onder andere het prachtige titelnummer ‘So When You Gonna…’ mooi geplaatst tegen het fijne gevoeligere ‘Old Flame’. Een prima album van dit trio dat afsluit met ‘After the Rain’, het meest intense en gevoelige nummer en een prachtige afsluiting. Nu is er al bijna niet om Dream Wife heen te komen, maar als ze nog een stap kunnen zetten op het volgende album staat er een topband.
Dream Wife – So When You Gonna…
