LEEUWARDEN – Kim Hoorweg en Nadya van Osnabrugge van Vulva hadden voor deze speciale gelegenheid hun trouwjurk uit de kast gepakt. Immers optreden in Jeth, één van de verrassendste podia van Welcome to the Village in Leeuwarden, doe je ook niet elke dag. Het duo zat er dus op hun paasbest bij om het publiek te vergasten op een prettige portie doom en stoner muziek, garagepunk en sludge dekt de lading ook, gekruid met enige grunts en gillen. Het begon echter allemaal met klassieke cello, want dat was het instrument dat Kim Hoorweg in haar jeugd bespeelde. Al snel ontwikkelde ze zich als jazz-zangeres en op haar veertiende tekende ze al haar eerste platencontract in Amerika en leek ze in New York voorbestemt voor Carnegie Hall. Ze trad op met tal van bekende namen, betrad het podium van North Sea Jazz, sleepte een Edison nominatie binnen en speelde op haar album ‘Untouchable’ samen met grote namen uit de Jazz. Het was een wereld waar ze echter uitgroeide op zoek naar energie en tempo en juist op dat moment kwam ze Nadya van Osnabrugge tegen. De drumster begon met de piano en saxofoon en een voorliefde van oudere rock, deels van huis meegekregen, waar ze uiteindelijk in haar eerste bandje terecht kwam, omdat er thuis toevallig een drumstel stond en er een drummer werd gevraagd. John Bonham van Led Zeppelin was haar inspiratie als drummer. De ontmoeting van beide op een festival, met hun verschillende achtergronden, maar gedeelde passie voor avontuur resulteerde in Vulva. In augustus presenteert het duo hun debuutalbum, maar met ‘We Only Fuck So U Can Cum’ heeft het stel al een banger te pakken. De titel geeft al aan, van enige maatschappij kritiek zijn beide dames niet vies, want naast het feestje hebben ze ook echt wat te vertellen. In de aanpak van Vulva zit het element van detonatie. Via trage riffs wordt opgebouwd naar het moment dat de zaak in de hens gaat en de explosieve versnellingen gepaard gaat met diepe grunts en harde gillen. Een aanpak die je onmiddellijk tegenkomt in ‘Forsaken’ waarmee het stel begint. Erg mooi is ‘Shame’, een nummer waar Van Osnabrugge qua zang het voortouw neemt en dat met een sireneachtige geluiden dat gevoel van urgentie op een mooie en onontkoombare manier weet te bewerkstelligen. ‘We Only Fuck So U Can Cum’ is prachtig. In dit nummer agendeert Vulva het feit dat seks soms ook onplezierig, onveilig en ongewenst kan zijn voor één van beide partijen. Het is soms geen feest van het samen genieten, maar een egoïstische daad waarbij het om het genot van één van beide deelnemers gaat en de ander daar slechts een instrument bij is. In het bredere aspect is het ook de meer algemenere discussie over seksualiteit en de conservatieve kijk hierop die terrein wint hier bij betrokken. Tweestemmig en krachtig wordt deze boodschap prachtig de wereld in geslingerd via dit liedje. Even ademen bij ‘Men’, maar ook die rustpauze duurt niet lang en wederom detoneren beide bruiden in een explosie van prettige punk en stoner. Als een liedje over abortus, beide dames zijn kort van stof, maar lekker puntig en goed, in hun aankondigingen wordt ‘Kill The Baby’ aangekondigd. Wederom een tweestemmig hoogtepunt met rustige passages en scherpe energieke wendingen. Het zit prima in elkaar en het zijn overdachte nummers, waarin er goed is gelet op de constructie, zonder een streven naar perfectie, maar juist naar het overbrengen van die energie via de contrasten. Vulva gaat in het najaar op tour met het nieuwe album onder de arm. Jeth hadden ze in ieder geval plat gespeeld met enthousiaste reacties van het publiek dat meeging in het verhaal van Vulva.
Detonerende Vulva bruiden spelen Jeth plat
