Een prettig album vol met swingende West Coast Blues gebracht met veel energie. De Delta Wires zijn al meer dan 30 jaar in business with the blues. In die drie decennia deelden ze het podium met tal van gerenomeerde jazz en bluesartiesten en bespeelden menig vermaard podium of festival. Die drie decennia ervaring zijn samengepakt in een gewoon lekker album. Niet de blues maar gewoon een ‘Sunny Day’ met lekker schetterende blazers met saxofonist Gerald Jonutz, David Bowman op trombone en John Christensen op trompet. Het zijn mooie liedjes met een zonnige inborst. Ernie Pinata staat daarnaast garant voor goede adequate zang en met Tom Gerrits op basgitaar, Richard Healy op gitaar en Tony Huszar op drums en je hebt een prima stel bij elkaar. De opening is vrolijk en ‘Sunny Day’ stelt direct de temperatuur van dit album vast. Heerlijke muziek om de nacht mee door te swingen. ‘Fun Time’ is halverwege het album misschien wel het mooiste nummer, maar ook het draai punt. Even geen zwaarmoedigheid, maar ongecompliceerde muziek. De band brengt veel origineel materiaal, maar met ‘Fine and Healthy Thing’ van Billy Emerson ook een cover, terwijl later met het instrumentale ‘In The Middle’ ook een ode wordt gebracht aan Pee Wee Herman. Naast de zang en de blazerssectie is de mondharmonica van Pinata een prachtige toevoeging in tal van liedjes. Je merkt aan alles dat dit meer dan ervaren en uitstekende muzikanten zijn, die hun vak verstaan. Lekker bluesy, lekker swingend, maar bijvoorbeeld met ‘Your Eyes’ waarmee de jazz wordt verkend ook een wat langzamer nummer. Het is al met al een album waarmee je zegt, laat die zomer maar komen. Het eindigt dan nog met een heerlijk liefdesverdiet nummer ‘All I Had To Give’, want geen blues zonder blues.
Delta Wires – Born in Oakland
