Loading...
Albums

Hanne Kah – Hand Full of Secrets

Het is natuurlijk er om vragen als je het album een ‘Hand Full of Secrets’ noemt, maar hoewel de Duitse Hanne Kah eigenlijk vlakbij Nederland is gevestigd en ze dit jaar toert in Spanje en Canada is deze formatie in Nederland een onbekende grootheid. Ten onrechte, want haar muziek vraagt er om om ontdekt te worden in een land waar country, rock en Americana zo groot zijn. De Duitse band rondom de prachtige zangeres Hanne Kah heeft een meer dan overtuigend album afgeleverd. Schitterende zang van Kah, met Patrick Jost op gitaar, Niklas Quernheim op bas en Malte Schmidt op percussie met her en der nog wat extra muzikale gasten, zoals Micha Geldreich op piano, Daniel Malkus op viool en Marc Julien op onder andere Moog en Mellotron. Hanne Kah heeft songs waarin genrewijs de liedjes wortelen in de folk, maar met invloeden van rock, pop, country. Het levert een heerlijk album op dat krachtig van start gaat met ‘Pindrops’. Vlot en lichtvoetig, maar met een stem die je raakt. Dit moet Amerikaans zijn, Nashville of Austin? Nee het is Diez in Duitsland, nota bene een streek waar wij als Nederland banden mee hebben via ons Koninklijk Huis dat mede daar zijn oorsprong heeft. ‘Cards’ heeft ook zo’n lekker ritme, iets zwaarder aangezet als de opening, maar wat kan Hanne Kah prachtig zingen. Dat bewijst ze ook in nummers als ‘Wait for July’ en ‘Rock or a Mountain’ met in die laatste prachtig drumwerk van Malte Schmidt. Erg goed, maar dan komt ‘Breaking Borderlines’ een nummer dat ook ook mooi wordt voorbereid met ‘Granite’ waarin de vaart er uit wordt gehaald en de intensiteit opgevoerd. Dan het fenomenale ‘Breaking Borderlines’. Prachtig met de hoofdletter P. Een nummer voor de eeuwen en een refrein van grote schoonheid. ‘Ray of Hope’ hoort ook bij het rustige middendeel, waarin de formatie erg veel indruk maakt en langszaam wordt het dan weer wat vlotter met het intense ‘Fury’ waarin de tekstlijn die de titel van het album vormt. Speciaal voor haar oma het rockende ‘Pieces I’ve Left’ en met ‘Reprise’ als afsluiting is de boodschap duidelijk. Een album dat blijft geven hoe vaak je het ook hoort. Wat een pareltje.