GRONINGEN – In wat voor hoedanigheid je Sanam Tahmasebi ook tegen komt, in het verleden met de geweldige Dawn Walkers, solo met haar eigen werk, als onderdeel van de formatie Het Kanaal, nooit stelt ze teleur met haar zang. Dit is één van de mooiste stemmen van Groningen op dit moment. Een stem om te koesteren met een klank en emotie om van te genieten. In een wereld met weinig zekerheden kun je bouwen op de stembanden van deze van oorsprong Iraanse zangeres. Op The World We Live In, het super sympathieke en zeer verrassende festival dat een flink deel van de live optredens in De Loods in Groningen had, kwam deze recente stadjer twee keer aan bod. Op de eerste dag bood Tahmasebi met Het Kanaal vertier en een dag later imponeerde ze met avant-garde electro band Sunmass. In dit trio, normaal met vier, speelt ze met Rik van den Heuvel en Marco Diaz. In de oorspronkelijke opzet van Sunmass is het een multimediale band, waarbij een vierde bandlid zorgt voor de projectie van beelden die onderdeel uitmaakten van het optreden, maar de omstandigheden waren zo dat dit niet mogelijk was. Een mooie donkere geklankleurde opbouw resulteerde in ‘Into The Void’ als opening van het optreden van Sunmass. Langzaam werden daarbij de fundamenten gelegd, met synths en een robuuste beat en op het moment dat de zang inviel trok ook het tempo zich op in een mooie opening. Goed was dat er ook alle ruimte was voor de kleuren in de stem van deze zangeres om zich te ontplooien en om te overtuigen. Deels gesproken volgde het donker dromerige ‘Into the Dreams’. Een erg mooi nummer, ook door het gedreven spel op de toetsen van Rik van den Heuvel, die we uiteraard kennen van zijn project Phole, waarin hij ook samen speelt met percussionist Marco Díaz. Nu en dan ligt Tahmasebi er een lied uit om wat meer over te vertellen, dat doet ze nog te weinig, maar met ‘Cypress, The Tree’ doet ze dat wel en dat doet ze meer dan charmant en inhoudelijk prima. Het verhaal van een grote boom vertelt ze in dit nummer, dat een stimulans is voor de verbeelding. Vogels fluiten en op de klanken van haar stem, wordt je aanvankelijk rustig de wereld van de boom binnen gevoerd. Dat is een mooie wereld, vol rust, maar allengs wordt de muziek dwingender en groeit de urgentie. Het is een song die ze ook solo bracht, maar nu nog extra verdieping heeft gekregen dankzij Rik van den Heuvel en Marco Diáz. ‘Time Elaborate’ kent ook zo’n verloop met een mooi contrast tussen de rustige stem van de zangeres en steeds meer alarmistische drums en synths. Het dwingt je te luisteren. Sunmass is meer dan alleen de stem van Saman Tahmasebi, want ook haar begeleiders hebben een grote invloed op de sound en daarmee de strekking van het nummer. Sunmass vult elkaar aan, maar die prachtige zang blijft boeien en imponeren met zijn heerlijk door Perzië geïnspireerde warme en hypnotische klanken.
De prachtige zang van Sanam Tahmasebi imponeert bij Sunmass
