Het was in de foyer van De Oosterpoort in Groningen in 2017. Niet zo heel druk en dat was het ongelijk van de thuisblijver. Een formidabel concert van Davina & The Vagabonds voor te weinig mensen. Een prachtige band rondom zangeres en pianiste Davina Sowers die ook de liedjes schrijft van de formatie. In The Vagabonds een sterrenensemble voor ‘Sugar Drops’ naast de reguliere bezetting. In 2017 was de band hier voor de promotie van het fantastische album ‘Nicollet and Tenth’. Op die hoek zat die jazztent waar de retromuziek van Davina & The Vagabonds het best tot zijn rekening kwam met een moderne vertaalslag en de inspiratie uit de jaren 30, 40 en vijftig. Voor haar nieuwe album, het vierde alweer, heeft Sowers haar blik nog wat breder gemaakt en laat ze zich inspireren door een eeuw lang ( Amerikaanse) muziek. Jazz, blues en ragtime blijven de basis, maar ook jaren ’60 pop, soul en tal van andere stromingen hoor je terug. Op dit album heeft Sowers de hulp van haar echtgenoot en trompetist Zack Lozier en producer Garry West en verder schuiven regelmatig namen als bassist Todd Phillips die eerder werkte met David Grisman en Robbie Fulks, Doug Lancio die zijn gitaar liet klinken voor Patty Griffin, John Hiatt en Tom Jones en Reese Wynans die de Hammond B3 beroerde om bij te dragen aan het werk van Stevie Ray Vaughan en Joe Bonamassa. Of deze heerlijke plaat ook in Europa en wie weet weer in De Oosterpoort, wellicht een volgepakt Take Root, kan worden gepresenteerd is maar de vraag. Gelukkig valt er heel veel te genieten op het album. In de eerste plaats natuurlijk de prima gevarieerde liedjes, vaak van de hand van Sowers nu en dan één uit het Great American Songbook en de voortreffelijke zang van Sowers vol soul. Die muzikale reis begint in New Orleans met het heerlijke ‘Bone Collection’, een nummer in de rijke muzikale traditie van die stad met rustige melodie en prachtig blaaswerk, terwijl ook de piano zich laat gelden. Het meer sixtiespoppy ‘I Can’t Believe I Let You Go’ en een beetje jazz, een beetje calypso komt terug in het heerlijke ‘Devils Horns’ voor een prachtig begin alweer van dit album. Het vierde alweer van Davina & The Vagabonds. Naast de muziek heeft Davina Sowers een bewogen leven gehad waaruit ook de nodige beleving en emotie is gepeurd om de liedjes extra leven te geven. In de liedjes kom je het werk van tal van grootheden tegen. Beetje Billy Holliday, dan lijkt het even een Beatles deuntje of is het Louis Armstrong of een knipoog naar Johnny Cash en is dat Queen aan het begin van ‘Little Miss Moonshine’. Een werkelijk topalbum vol met voortreffelijke nummers. Er is ook een deluxe album uitgekomen met vijftien nummers hadden we die maar genomen in plaats van de reguliere met tien nummers, want dit is puur genieten. We moeten die pandemie onder controle krijgen, al is het maar om Davina & the Vagabonds terug naar Nederland te kunnen halen is de conclusie na het emotionele titelnummer, vol gevoel gebracht, het gaat heerlijk verder in het bluesy ‘No Matter Where We Are’. het sterke Mr Big Talker en voortreffelijk blaaswerk in ‘Magic Kisses’. Een album voor zwoele zomeravonden.
Davina & The Vagabonds – Sugar Drops
