BAD NIEUWESCHANS – “Wat is het fijn om zoveel bekende gezichten te zien,” riep Mandy Fer halverwege het concert in De Oude Remise in Bad Nieuweschans. Dave McGraw en Mandy Fer zijn van die artiesten waarvoor je blijft terug komen, ondanks dat het (nog) niet de grootste namen zijn. Veel bekenden dus trotseerden de maandagavond om De Oude Remise te vullen en met die buzz kwamen ook nog tal va anderen mee voor wie het een eerste kennismaking was voor het duo, ook nu net als de vorige Nederlandse toer aangevuld met drummer Andrew Lauher. In Lauher zat ook een eerste duidelijke verschil tussen de vorige en huidige tour. Vorig jaar was deze vakman uiterst dienend. Dit jaar was zijn inbreng duidelijk groter en dominanter, waardoor de nummers iets meer een rock karakter hadden in plaats van alleen folk. In de eerste nummers was het vooral Mandy Fer die het voortouw nam. In ‘Waking the Dreamer’ en ‘Golden Grey’ was ze leidend in zang en spel. Met ‘Tied Moon Ship Horn’ kwam het concert na de rustige opening meer op stoom. De samenzang van Dave McGraw en Mandy Fer is prachtig. Op de plek waar de zee en de lucht samensmelten ontmoeten ook hun stemmen elkaar en vullen elkaar aan. McGraw prachtige relaxte stemgeluid en de pit die Fer met zich meebrengt. Liedjes schrijven kunnen deze twee en dat bleek. Voor de pauze was het mooi ‘How the Sea’ van hun succesalbum ‘Maritine’ absoluut één van de mooiste nummers samen met ‘Could be Ghost’. Het is te merken dat deze liedjes zich nu ook op het podium hebben uitgekristaliseerd en hun vorm hebben gevonden. Leuk was ook het intermezzo voor de jonge Norah die met opa en oma voor haar verjaardag haar eerste concert bijwoonde en direct vanaf het podium werd toegezongen voor haar verjaardag. Attent van beide. Met ‘Compass’ werd deel twee aangevangen met al snel ook een nieuwigheidje. Mandy Fer had naast haar akoestische en electrische gitaar ook een banjo. In het vlotte en nieuwe ‘Magnolia Trees’, toonde ze zich zeer vaardig op het nieuwe instrument. Ook nu lag de meeste kracht in de prachtige ‘Martime’liedjes. ‘dark Dark Woods’was het hoogtepunt van de avonmd en ook ‘Caroline’ viel zeer in de smaak. Opvallend was hoe natuurlijk beide zich op het podium bewogen. Geen podiumangst. Mooie verhalen, waar af en toe wel even wat kan worden ingekort, mooie liedjes. Een avond onder vrienden met prachtige muziek. De vrienden lieten McGraw en Fer pas gaan na een dubbele toegift, want na ‘It ain’t me Babe’van Bob Dylan, werd het duo nogmaals het podium opgeklapt voor ‘Forget the Diamons’.
Dave McGraw en Mandy Fer weten zelfs op maandagavond De Oude Remise te vullen
