GRONINGEN – Het waren de laatste loodjes voor Noorderzon 2016 en voor de toernee van Daniel Norgren. Wie dacht echter dat de Zweedse zanger het er maar van nam aan het water in het park had ongelijk. Met een steeds intenser optreden gaf de Zweed het publiek reden tot klappen. Met ‘I Waited For You’ begon the singer songwriter met zijn band nog ingetogen. Aanvankelijk blijft hij hangen in de rustige bedachtzame liedjes. Erg mooi, maar het publiek krijgt Norgren er nog niet stil mee. In zo’n geval pakt men de trekzak. Voor ‘Everything You Know’ hees Norgren zich in de accordeon en begon alleen en bloedstollend mooi aan het lied. Langzaam viel zijn band hierna in en ook het publiek luisterde aandachtig. Bij het volgende item op de agenda ‘Why May I Not Go…’had Norgren weer zijn gitaar, maar liet hij horen toch een prachtige zanger te zijn. Hij heeft een heel kenmerkende stem gevoelig, maar op zijn tijd ook krachtig en rockend, wellicht iets meer geschikt voor een intiemere setting dan het Dok bij de gevoelige nummers, maar als de band even flink rockt in het aaneengespeelde ‘Black Vultures’ en het prachtige hypnotiserende ‘Moonshine Got Me’ is het geen enkel probleem. Sterke nummers. Zijn finest hours heeft Norgren als hij zijn gitaar terzijde legt. Twee nummers lang kruipt hij achter de piano, waarbij vooral ‘People are Good’ tot de hoogtepunten van het concert hoort. Prachtig en een mooi tegenwicht voor de rock die een paar tellen eerder klonk. Vertellen doet Norgren weinig. Af en toe een paar worden richt hij tot het publiek. Hij vertelt over het einde van zijn toer, hem is een maandje rust gegund, maar in oktober staat hij alweer in Amsterdam. Stelt zijn bandleden voor en af en toe een grap en grol. Op het podium is het scherp opletten. De drummer begint achter het orgel en de bassist komt daar ook terecht in de loop van het concert. Multi instrumentalisten, stuk voor stuk. Daniel Norgren heeft zijn klasse als songwriter allang bewezen en de kwaliteit van zijn liedjes staat buiten kijf. Wie echter voor feest is gekomen staat langs de verkeerde waterkant. Norgren graaft dieper en dieper en wordt intenser en intenser. Hij sluit stevig af met liedjes als ‘Are We Running…’ en ‘Whatever Turns You On’ een prachtig concert voor wie van dit soort folkrock muziek houdt. Dat dit niet voor iedereen telt blijkt ook en dat is ook de charme en het nadeel van zo’n festival als Noorderzon. Wel een geweldige muzikant deze Zweed, maar niet iedereens ‘cup of tea’.
Daniel Norgren sluit toer af op Noorderzon
