VEENDAM – Was het een voetbalverslaggever geweest die in Grandcafë Java in Veendam het concert van de in Nederland woonachtige Australiër Dan Tuffy had verslagen, dan had hij geconstateerd dat Tuffy een sterke openingsfase speelde, maar halverwege de eerste helft wat wegzakte, maar dat Tuffy in de Tweede Helft sterk terug kwam en wist te scoren. Tuffy die met zijn eerste solo album ‘Songs from Dan’ een prachtig werkstuk heeft afgeleverd ging prima van start bij de Blueprint Sessions met ‘Toorooka Trail’. Dit was een rustig, prachtig gezongen en sterk nummer. ‘Stay Treu’ was ook overtuigend met de mooie zangstem van Tuffy, zijn prima gitaarspel en de prachtige ondersteuning van B.J. Baartmans op electrische gitaar die steeds de juiste accenten wist te zetten. Tijd voor een wat vlotter nummer na deze bedaarde opening, maar Tuffy bracht het tempo nog verder terug in ‘Stony Cold Heart’ waarbij hij ook in de zang wat zoekende was en afweek van zijn mooie natuurlijke zangstem en ook de tweede stem van Baartmans niet helemaal uit de verf kwam. Voor de pauze nog ‘The Dying Rider’ een wat vlotter en mooi nummer. Na de pauze ging het veel beter. Tuffy was meer relaxed, begon te vertellen en het tempo in de liedjes lag beduidend hoger. Dit was de Dan Tuffy zoals je hem wenst. Prachtige zang, fraaie introducties en gewoon goede liedjes met Baartmans die dat ook weer uitstekend en gevoelig weet te begeleiden. ‘Don’t Go Crying on My Shoulder’ was bijzonder overtuigend en een prachtig hoogtepunt dit concert. ‘The Biggest Bastard Who Ever Roamed the West’ was prima en bracht Tuffy terug naar de dagen dat hij in diverse Australische en later van uit Nederland operende bands zat en tijdens de bevalling van zijn kind in Praag een optreden gaf met allerlei complicaties met vuurspuwen. Hij eindigde met het in je ziel kruipende ‘Sandy Track’ dat door Tuffy luchtig werd aangekondigd als zijn “Surfing Song”. ‘I Wont Let You Down’ was de afsluiter, ook mooi en goed gebracht. Een prima artiest deze Dan Tuffy met erg fijne liedjes. De setopbouw kan profiteren van een betere mix en Tuffy heeft een prachtige stem, waar hij het liefst zo dicht mogelijk bij moet blijven. Een fijne laatbloeier, maar beter laat dan nooit.
Dan Tuffy scoort in de Tweede Helft
