GRONINGEN – De Popronde is voor 2019 weer ten einde. Ieder weekend trokken bands door het land om zich in de kijker te spelen in de deelnemende steden en bij de mensen die er toe deden. Nu is het zaak om die inspanningen een vervolg te geven. Eén van die bands was Two and a Half Girl. De rock formatie uit Utrecht kwam in de loop van de Popronde weliswaar niet verder in Noordelijke richting dan Zwolle, maar maakte wel indruk met hun optreden op het Veenhoop festival deze zomer. Hoe blijf je nu relevant in Nederland en Europa, nou bijvoorbeeld door op de leukste sonic voor metal en aanverwante stromingen te spelen in januari in Groningen. Wolfsonic in metalcafé De Witte Wolf in Groningen is al jaren de plek waar de zakelijke kant van de metalscene, maar ook de liefhebbers komen kennismaken met nieuw talent of meer gevestigde namen. Op 16 januari speelt ook Two and a Half Girl daar een showcase en dat terwijl hun nummer ‘Strayed From The Path’ inmiddels een internet hit aan het worden is met grote aantallen streams. Met Daan Lutgerink, gitarist van Two and a Half Girl, kijken we terug op de Popronde en vooruit naar Wolfsonic.
“We wilden nieuw publiek vinden”, vertelt Daan Lutgerink als we hem opzoeken in de thuisbasis van de band in Utrecht. Enthousiast maakte de gitarist van de band onmiddellijk ruimte en tijd beschikbaar voor een gesprek. “We speelden voor de Popronde ook al veel shows, maar het is voor een startende band altijd fijn om nieuwe gezichten en potentiële fans te ontmoeten. Daar was de Popronde ideaal voor. Hierdoor konden we iedere avond voor een nieuwe volle kroeg spelen en onszelf bewijzen. Gaandeweg de Popronde zongen er steeds meer mensen mee en zagen we steeds meer mensen in Two and a Half Girl shirts. Dat is dus in ieder geval gelukt. Popronde is natuurlijk ook een soort van ‘Check mark’. Een beetje serieuze band heeft een Popronde gedaan. Zo kijken veel zalen hier ook naar. We hebben een paar hele grote toffe shows kunnen doen door middel van die check mark Popronde”, concludeert Lutgerink.
“We zijn drie jaar geleden alle vijf begonnen op de Herman Brood Academie in Utrecht”, vertelt de gitarist over de historie van Two and a Half Girl. “Zangeres Juliët van de Laak, drummer Anne Heijmeriks en ik zijn toen samen een bandje begonnen. We vonden deze muziek vet en vonden dat er te weinig van gemaakt werd in Nederland. Uiteindelijk zijn de gitarist Pim Cruiming en Chris Walthaus op bas erbij gekomen.” Kort kijken we ook nog even naar de historie daarvoor. “Ik denk dat dat voor ieder van ons anders is geweest, hoe we in de muziek zijn terecht gekomen. Mijn vader had een eigen opname studio waarin hij ook bands opnam. Dat was als het ware ook mijn na schoolse opvang. Juliët gaat al jaren naar festivals gaat met haar vader, Chris speelt al bas sinds hij melktanden heeft etc etc etc.” Alle vijf zijn hard op weg om ervaren muzikanten te worden. Zo speelt de uit Slochteren afkomstige Pim Cruiming ook in Towtruck en Daan Lutgerink zelf nog in Room for Elefants en speelde hij in Shadack.
Terwijl hij nadenkend aan zijn baard friemelt vragen we Lutgerink naar een eerdere opmerking. De vette muziek die te weinig wordt gemaakt, waarbij hij refereert aan de door de band zelf gegeven omschrijving van “een catchy interpretatie van hardcore/metal core”. “De eerste Ep ‘Prove You Wrong’ hebben wij met z’n drieën, Juliet, Anne en ik, gemaakt. We wilden materiaal hebben om live te kunnen spelen. De EP is dus een mix van wat wij drie toffe muziek vinden. Aangezien we nu met z’n vijven zijn, is dat natuurlijk een beetje veranderd. We hebben alle vijf andere invloeden en bands die we cool vinden. Hierdoor is de sound ook enigszins veranderd, maar het is nog steeds voor ons heel duidelijk ‘Two and a Half Girl’: het moet beuken, en het moet energie geven. Dat refrein moet de volgende dag na ons concert toch in je kop blijven echoën.” In de titel van de EP ‘Prove You Wrong’ zit toch wel een duidelijke boodschap. Lutgerink gaat graag in op de boodschap die de band daarmee probeerde te geven. “We wilde ons bewijzen tegenover ons zelf en ook tegen over anderen. Er is ons vaak verteld dat binnen dit genre geen geld te verdienen valt, of dat wij allemaal niet goed genoeg zouden zijn om ‘het te maken’ als band. Dat is voor ons altijd brandstof geweest om nog harder te gaan werken. Dat symboliseerde deze EP voor ons. ‘Oh, jij denkt dat dit ons niet gaat lukken? Watch me!”
Songwriting dan. Verschillende invloeden moeten worden samen gebracht in liedjes en de sound van de band. Lutgerink legt graag uit hoe dat in zijn werk gaat. “Meestal komt één van ons met een idee. Vaak ben ik dat, maar de laatste tijd komt iedereen steeds meer met ideeën. Soms een riffje, soms al een complete song. Dan gaan we de repetitie ruimte in en gaan we het liedje met z’n allen spelen. Dan kijken we welke delen we willen houden, welke stukken anders kunnen en zo kneden we het tot een eindproduct wat iedereen vet vindt. Tekst is een ander proces. Meestal schrijft ik die samen met Juliët. Het onderwerp van de tekst hangt af van het gevoel wat het liedje in ons oproept. Soms kan ook een van ons komen met een onderwerp, of iets wat hij of zij echt van zich af wil schrijven. Dat kan ook het begin van een songtekst worden.”
We begonnen met terug kijken, maar eindigen met een blik vooruit naar januari. De band staat bekend om energieke live show, met kenmerkende zang en een band die zich volledig geeft, maar op een showcase als Wolfsonic staann ook andere belangen op het spel. “We hopen op veel nieuwe fans! Uiteindelijk maken die of we een toffe avond hebben op Wolfsonic. Hopelijk kunnen we de Witte Wolf vakkundig afbreken en beleven we een vette show. Boekers, managers, journalisten en andere mensen uit de muziekindustrie zijn natuurlijk ook welkom om een uurtje te moshen! Wat wij het leukste aan harde muziek vinden is het live aspect. Vijf muzikanten die samen een ongelofelijke bak herrie en energie afvuren op het publiek. Als die daar dan goed op gaan, krijg je een soort wisselwerking van energie. Dat kan soms echt magisch zijn”, besluit Daan Lutgerink namens Two and a Half Girl. Iedereen is dus uitgenodigd voor de figuurlijke afbraak van De Witte Wolf op 16 januari tijdens Wolfsonic.