GRONINGEN – ‘How Quickly Your Heart Heels’, was de opening van het concert van Courtney Marie Andrews. De Amerikaanse voegde woord bij daad, want met een prachtig concert zette ze nu al één van de hoogtepunten neer bij Noorderzon in de Spiegeltent in Groningen en gaf ze aanleiding tot genezing van menig gebroken hart. De zangeres was fenomenaal op dreef en had een hele fijne band bij zich. Met de prachtige opening was de toon gezet met een avond vol prachtige liedjes met volop melancholie in vaak heel persoonlijke verhalen. Erg mooi is ‘Buffalo’ dat vlot wordt gebracht en de eenzaamheid is voelbaar in ‘Table For One’ Prachtig en het eerste, maar zeker niet het laatste hoogtepunt is ‘Long Road Back To You’. Courtney Marie Andrews brengt heerlijke country die stevig is geworteld in het oude, maar modern en actueel klinkt. Regelmatig wordt het vermengt met een portie folk en voor goede orde soms wat rock elementen. Haar zang is om bij te smelten. Op het podium kijkt ze onder het spelen vaak wat stuurs, maar dat is concentratie en als de gelegenheid er aanleiding toe geeft dan straalt het gezicht en komt ze met een goed verhaal. Na het mooie en vlotte ‘Kindness of Strangers’ verdwijnt de helft van de band achter de coulissen. Dillon Warnek is één van de twee bandleden die overblijft en deze gitarist staat de hele avond al te schitteren met prachtige accenten in de liedjes. Als trio worden ‘Honest Life’ en ‘Not the end’ gebracht en dan staat Courtney Marie Andrews er even alleen voor. Ze zingt ‘Heart and Mind’ een aanklacht over de manier waarop President Trump tegen vrouwen aankijkt. Prachtig gebracht en wat doet Trump goed werk om de protestsong in leven te houden na de zware jaren onder president Obama. Voor ‘Rookie Dreaming’ keert de band terug. Erg mooi is dan ‘Sea Town’ en net als ‘Kindness of Strangers’ eerder wordt ook ‘Near You’ voor het eerst voor het publiek uitgevoerd. Liefst twee primeurs krijgt Noorderzon. Dit lied ligt al erg lang op de plank en het is hoog tijd om het er af te halen, want erg aansprekend. De oplettende kijker voor bij het podium heeft dan al eens gekeken naar de gitaarstrap van Andrews die wel erg raar zit bevestigd. Tijdens ‘Warning Signs’ schiet hij los en blijkt dat er met het reactie vermogen van de zangeres niks mis is. Tijdens de val grijpt ze de gitaar, zoekt steun om het gewicht te dragen en speelt naadloos verder. Een staaltje hogere acrobatiek. Geen toeval, want bij het begin van ‘Irene’ gaat het nog eens mis en grijpt de zangeres wederom de gitaar sneller dan de zwaartekracht doet. Het staat een prachtig uitvoering van dit laatste nummer niet in de weg. Een donderend applaus geeft ruimte voor nog net één toegift. Er staan twee op papier, maar Andrews kiest er voor om solo ‘Rough Around The Edges’ te spelen en met dit mooie rustige nummer gaan de tentdeuren open en stroomt het publiek nagenietend de nacht in. Alle gebroken harten deze avond hebben weer hun balsem gekregen.
Courtney Marie Andrews heelt harten
