Loading...
Interviews 2018

Chastity Brown wil zo eerlijk zijn als mogelijk is

MINNEAPOLIS – Zijn er concerten die meer indruk hebben gemaakt dan de concerten die Chastity Brown de afgelopen jaren in het Noorden gaf. Voor mensen die bij de optredens van deze artieste was in Coco Maria in Veenhuizen en VanSlag in Borger, beide via Roots on the Road, spreken tot op de dag van vandaag vol bewondering en liefde op die diep intense en prachtige ervaringen. Op dat moment was Chastity Brown nog een ontluikende artieste en zoals het gaat met dergelijke hoge kwaliteit, dat wordt direct opgemerkt. Veel samenwerkingen met andere artiesten en een prachtig nieuw album hielden Chastity Brown druk bezet aan de andere kant van de plas, maar nu keert deze singer-songwriter terug naar Europa voor onder meer een optreden op Aerdenpleats in Oude Bildtzijl op 12 oktober in het kader van Silktones. Het is slechts één van drie Nederlandse optredens.

“Mijn vader was een jazz en bluesmuzikant”, kijkt Chastity Brown in Minneapolis bedachtzaam terug. Grote krullen omzomen haar gezicht. “Ik werd als kind omringt met muziek. Mijn oudere zus speelde klassieke piano, mijn broer was saxofonist. Daarnaast ben ik groot geworden in Tennessee, dat is traditioneel al een gebied in de Verenigde Staten vol een rijke traditie van muziek en het vertellen van verhalen, waar ik dan ook mee in aanraking kwam.” Een voorbeeld daarvan is de kerk. In de kerk van Union City zong de jonge Chastity Brown en speelde saxofoon en drum. Dat resulteerde erin dat ze haar eigen liedjes ging schrijven en in 2007 haar eerste album ‘Do the Best You Can’ uitbracht, snel gevolgd door ‘Sankofa’ in 2009. Muzikaal kon je veel labels op het werk van Brown plakken. Folk, Singer-Songwriter, Jazz, Soul, R&B een sticker met een dergelijke aanbeveling is altijd wel een keer op haar muziek bevestigd. “Mijn muziek is beïnvloed door mijn culturele achtergrond waarin tal van soorten van muziek een rol speelden. Ik ben een bi-raciale singersong-writer.” Brown heeft een gemixte kleurrijke stamboom. “Op het moment omschrijf ik mijn muziek zelf als rock/soul.”

Een prachtige omschrijving van het werk van is die van een masseuse voor oren en ziel. Haar liedjes hebben de neiging je diep te raken en emoties in je los te maken. Op de vraag wat nauw een goed Chastity Brown liedje kenmerkt kijkt ze even nadenkend. “Voor mij….. “klinkt het aarzelend en laat ze nog even een stilte vallen om haar gedachten te ordenen. “Ik wil de draad van het verhaal volgen”, hervat ze. “Ik wil zo eerlijk zijn als mogelijk is. Er zijn geen vaste harde regels die ik mezelf opleg bij het schrijven van liedjes. Ik laat me inspireren door de mensen in mijn omgeving”, weer zakt ze even in gedachten weg. Dat vervolgt Brown: “The nuances van het alledaagse leven. Ik word geïnspireerd door hen die doorzetten en dor de mensen die niet altijd de steun hebben om door te zetten. Ik wil beide verhalen vertellen en alle verhalen die tussen deze twee uitersten zitten, inclusief mijn eigen verhaal.”

Tegenwoordig is Minneapolis thuis voor Chastity Brown. Ze heeft al aangegeven dat de verhalen van de mensen om zich heen haar inspireren, dus de inwoners van de stad, bijvoorbeeld de daklozen wiens lot de zangeres zich heeft aangetrokken en waarvoor ze zich heeft ingezet, oefenen al hun invloed uit, maar dan gaat Brown ook nog specifieker in op de muziek van de City of Lakes. “Eén van de unieke muzikale kwaliteiten van Minneapolis zijn de sounds en etherisch werelden die sommige gitaristen in deze stad scheppen. Dar kan je heel veel van horen in mijn recente werk.”

Chastity Brown is een getalenteerde vakvrouw, maar ook een bescheiden mens. Wie haar treft, zal met enige moeite har als popster op een podium kunnen voorstellen, maar juist daar schijnt haar ster het helderste. “Ik voel het als een oprecht privilege dat mensen hun kostbare tijd besteden aan mij, zelfs al is het maar voor heel even, om te luisteren naar de liedjes die ik voor hen zing. Je kunt uiteraard alleen maar hopen dat in de loop van de avond we nog dichter naar elkaar toegroeien en er ook bij de toeschouwer ook een beter begrip voor zichzelf ontstaat.” De laatste jaren heeft Chastity Brown veel in de Verenigde Staten opgetreden samen met anderen. Bijna een jaar lang was ze onderweg met Ani DiFranco, maar ook met mensen als Leon Russell en Dar Williams werkte ze samen. “Ik heb van dat soort mensen zoveel geleerd. Deze toer breng ik een volledige echte show. Ik stop er mijn ziel en zaligheid in, je kunt misschien wat tranen verwachten, maar zeker ook de mogelijkheid om te dansen.”

Haar eerste albums werden uitmuntend ontvangen, maar haar Europese doorbraak kwam met het fenomenaal mooie ‘Back-Road Highways’ uit 2012 en die status bevestigde ze met haar laatste album ‘Silhouette of Sirens’ dat vorig jaar uitkwam in 2017. We vragen haar naar nieuwe album plannen. “Ja, ik hoop dat we binnenkort weer kunnen gaan opnemen. Ik heb de laatste tijd erg veel liedjes geschreven. Het blijft ook voor mij nog een mysterie hoe dat gaat klinken in vergelijking met mijn eerdere albums. Ik denk echter” begint ze een zin, herformuleert in gedachten. “Ik ben in een andere fase in mijn leven. Ik voed mijn pijn niet meer, zoals ik in het verleden wel deed, een beetje meer plezier, ik hoop dat dat plezier in mijn muziek wordt gereflecteerd”, besluit ze met een blijde boodschap. Op 12 oktober kan in het kader van Silktones die blijde boodschap, maar vast ook ouder werk worden beluisterd op de Aerden Pleats in Oude Bildtzijl.