LEEUWARDEN – De gedachten van de culinaire connaisseur zal bij de het horen van de term Cavalo Nero onmiddellijk denken aan dat verrukkelijke zwarte Toscaanse kooltje dat in zoveel gerechten uit de streek prominent figureert. De muzikale liefhebber daarentegen weet direct dat het hierbij gaat om de Psychedelic Groove band en zoekt nog een keer de in 2022 verschenen EP op die naar dat kooltje is vernoemd. Wie van beide houdt stooft de Cavalo Nero onder het genot van de klanken van de band. Tijdens de Popronde zal voor veel deelnemers het culinaire gedeelte bestaan uit wat de zaal hen voorschotelt of is het een snel bezoek aan benzinestation of de plaatselijke variant van Snackbar ’t Pleintje. Tijdens de Popronde in Leeuwarden waren het gitaren en andere instrumenten die in Obe werden binnen gedragen en geen pollepels, dus het was absoluut helder dat het ging om de muzikale versie van Cavalo Nero. De band bestaat uit Chris Walthaus op bas, Jelle Crooijmans is de gitarist, een instrument dat ook Sjors Derks meeneemt. Boudewijn Snijders had zijn keys. Daan van de Ven is de drummer van de band en Ruben de Ruiter de percussionist. Het zestal brengt tropische groovende ritmes met afrobeat, disco en andere invloeden die het stilzitten bemoeilijken, want ze zijn geschreven om te dansen. De zomer liep dan wel op zijn einde en de jas was alweer uit de kast gekomen in een fris Leeuwarden, maar het verhinderde Cavalo Nero niet om direct te beginnen ‘At The Beach’. Een lekker nagenoeg instrumentaal nummer, dat kalm van start gaat, maar je algauw meevoert in de wereld van Cavalo Nero waar stemmen een murmering zijn en de mooie opbouw je oppakt en een steeds dwingender neiging tot beweging geeft. Het publiek in Obe was dan ook eigenlijk heel snel gegrepen door de klanken van de formatie. Niet alleen in het nummer was goed nagedacht over het verloop, ook de setlist zat fijn in elkaar. Een lekkere jungle vibe was er in psychedelische ‘Move Your Feet’ dat ook wat vlotter was dan de rustige opening en ook zo het heel vanzelfsprekend maakte dat je meeging in de sfeer die Cavalo Nero neerzette, zodat Obe langzaam verdween en je je waande in warme oorden, cocktail bij de hand en dansvloer onder je voeten. Een heerlijk nummer. Dat werd echter nog overtroffen door ‘Manua Kea’, een prachtig hoogtepunt deze show. Een lekkere opzwepend stuk en wie nog niet gegrepen was, dat was nu onoverkomelijk en het publiek reageerde op de klanken. Heel fijn toetsen werk van Boudewijn Snijders en mooi werd het tempo omhoog gebracht door Daan van de Ven en Ruben de Ruiter. In dit nummer nemen de stemmen ook een belangrijke rol in en stimuleren de Oosterse vibe. Hierna voerde de band zijn discipelen de woestijn in via ‘Desert’ en ‘Gobi’. Even was dat wat rommelig in het begin, maar dat werd snel gecorrigeerd en al snel was het prachtig met ook een mooie vibe en oosterse groove en hoge zangstemmen maakten het heel bijzonder. De band had weinig introducties. Nu en dan een woordje, maar de nadruk lag op spelen en het scheppen van die sfeer waarin je wordt gehypnotiseerd door de sound, een beetje met een Khruangbin of het Nederlandse Jungle by Night als voorbeelden. Daar slaagt de band erg goed in. Even wat rustiger was ‘Forbidden Fruit’, maar ‘Habitat’, het openingsnummer van de EP voert de vaart van het optreden dan weer op. Het is het lot van de Popronde dat er altijd wel weer ergens een ander bandje staat te beginnen die ook ontdekt moet worden, maar in Obe bleef toch een flink aantal mensen wachten tot ze de ‘Durian’ in zijn volle glorie hadden kunnen savoureren. Cavalo Nero liet de herfst even verdwijnen.
Cavalo Nero laat de herfst even verdwijnen
