GRONINGEN – Het is best te begrijpen dat je de liedjes van je helden wilt zingen en als je nog maar kort bezig bent, je nog niet beschikt over een geheel eigen repertoire dat voor het grijpen ligt. Carmen Hamer is echter veel beter af als ze de liedjes van Jason Mraz, Sam Smith, ‘Stand By Me’ van Ben E. King en goldy oldy ‘Take Me Home, Country Roads’ van John Denver niet op haar setlist meer heeft. Uitzondering op deze regel was ‘I Don’t Mind’ van haar Groninger rockhelden Orange Skyline, wat Hamer tijdens Officesonic in Proeflokaal t Kantoor in Groningen prachtig bracht. Ja, bekende nummers brengen, talloze coverbands zijn er groot mee geworden, heeft als voordeel de herkenbaarheid, meezingen en eenvoudige setvulling. Het vertelde het publiek hooguit wat over de muzikale smaak van singersongwriter Carmen Hamer. Haar eigen werk was zoveel mooier en veelzeggender. Carmen Hamer schrijft prachtige kleine, soms heel cabareteske Nederlandstalige liedjes en wisselt dat af met spoken word en een gedicht. Die zijn erg veelbelovend en daarin klinkt haar stem op zijn authentiekst. Sam Smith is misschien haar inspiratie, maar het nazingen mag ze overlaten aan mensen die niet haar taalgevoel hebben of laat haar op zijn minst de teksten vertalen, zodat ze ook meer in lijn liggen met haar eigen werk. Okay, streep door de covers, want met ‘Mijlenver’ opende ze prachtig haar kast met eigen werk. Een prachtig zelf geschreven nummer over afscheid nemen en na verlies toch door moeten gaan. Als je op jonge leeftijd dat al zo mooi weet te verwoorden, dan mag de pet wel af. Na een liedje dat ze voor de eerste keer speelde, een Maaike Ouboter cover ‘Dat ik Je Mag’ die dichter bij haar eigen werk lag, en een gedicht, was het ‘Luidt’ dat enorm inspireerde. Een sterk statement over gehoord willen worden. Even later was ‘liedje zonder naam over liefde’ ook al zo mooi. Op het podium is ze onbevangen. Durft het publiek te betrekken bij haar optreden en heeft een prachtige flair als het gaat om zingen met mooie zinnen. Haar eigen werk gedeelte sloot ze af met het spoken word ‘ook nog zonder naam’ dat ze liet over gaan in een lied. Prachtig en in haar eigen werk is ze ook een meer op haar gemak zijnde zangeres dan in de covers. Leren doe je echter op het podium in de snelkookpan. Keuzes moeten gemaakt worden, maar er schuilt een mooie Nederlandstalige zangeres in Carmen Hamer.
Carmen Hamer moet heldere keuzes maken
