GRONINGEN – Een optreden van Broeder Dieleman, artiestennaam voor Tonnie Dieleman, is een spoedcursus Zeeuw of om het nog verder te preciseren, een spoedcursus wat beterft de Zeeuws Vlaming. Dat stukje land wat voor ons gevoelsmatig haast bij België hoort en wat de Belgen dan weer zien als hun Noorderburen. Een land van prettige eigenzinnige mensen die leven en werken tussen de Schelde en de grens. Broeder Dieleman dringt in zijn liedjes diep door in de ziel van deze mensen en weet dat prachtig te vangen. Op Podium Plataan tijdens Noorderzon in Groningen trad Broeder Dieleman op met deze kenschets van Zeeuws-Vlaanderen. Hoewel de liedjes in het Zeeuw zijn, voellen Groningers er zich mee verwant, want Broeder Dieleman treedt met regelmaat in de provincie op. Voor de eerste twee nummers liet hij zijn banjo nog even werkloos aan de kant staan. Prachtig A Cappella zong hij ‘Genade Genoeg’ en een nog titelloos nummer. Gevoelig, maar ook met een rauwe buitenkant. Voor ‘Gloria’ pakte Dieleman de banjo ter hand. Verscheen hij voorheen nog wel met gitaar ten tonele, de switch is gemaakt naar banjo en zo verklaarde Dieleman eerder in het Noorderplantsoen, zijn dure gitaar is ritueel verbrand, hoewel alleen figuurlijk. De banjo is een wat droog intrument, maar compliment voor het geluid die het warm lieten klinken, zonder de sound van de banjo aan te tasten en muziek en tekst mooi lieten overgaan in elkaar. Prachtig was ‘Mannenbroeders’ en een lied over de dood, dat Dieleman opdroeg aan collega Douwe Dijkstra en de Sneue Vertoning die dit precaire onderwerp even verderop brachten op Noorderzon. In de liedjes van Broeder Dieleman, inmiddels op het podium vergezeld van Laurens de Shruti box speler, spelen de strijd om het bestaan, de relatie met het geloof en vooral het landschap rondom de Schelde de hoofdrol en hoe de Zeeuwsvlaming deze elementen in zijn bestaan inbouwt. Kenmerkend hiervoor is wellicht de eigenzinnige kapelaan Omer Gielliet uit Breskens. Twee nummers ‘Omer Gielliet I en II’ droeg Broeder Dieleman op aan het gedachtengoed van deze onlangs overleden inspiratiebron. ‘Omer Gielliet I’ staat ook op het fabuleus mooie album ‘Ut de Bron’ wat nu twee jaar geleden uitkwam, maar hij kondigde in Groningen een heel album aan met als basis het gedachtengoed van deze kapelaan. Broeder Dieleman is niet de mooi zanger, maar heeft een prachtige stem. Het zijn trage liedjes, de stormen die op Zeeland beuken ontbreken, maar het is ritme van het dagelijks leven. De afsluiting was weer zonder instrumenten en Dieleman nodigde zijn publiek uit, om uit volle borst mee te zingen met ‘Zilverspa’.
Broeder Dieleman schets de Zeeuw
