Weet u nog die Franse zwijmelpop van de jaren 60. Serge Gainsbourg, Françoise Hardy en kornuiten met heerlijke sensuele nummers. Bobbi brengt die jaren terug. Bobbi is de Nederlandse zangeres en model Margriet Planting. Voor ze met Bobbi op eigen benen kwam te staan, maakte ze deel uit van Zazi. Deze retro sound heeft ze een geheel eigen genre naam gegeven met de term Pop Rouge. De opnames van haar debuutalbum vonden plaats met producer Reyn Ouwehand niet, onervaren door zijn werk met onder andere Vanessa Paradis, Benjamin Biolay en Coralie Clement in deze richting, en ervaren Franse muzikanten als Denis Benarrosh die drumde voor onder andere Carla Bruni, Nicolas Fiszman de bassist van Charles Aznavour en Julio Iglesias, op blaasinstrumenten Romain Bly en het Quinetique String Quartet. Daarbij werd gewerkt met instrumenten uit de glorietijd van deze muzikale stroming om de sound zo authentiek mogelijk te benaderen. Bobbi debuteerde in de zomer van 2019 op het podium in Parijs en stond onder andere een half jaar later in Groningen tijdens Eurosonic / Noorderslag en had een prachtige showcase in Brouwerij Martinus. Op het podium een opvallende verschijning met een soort superheldenoutfit maakte Planting er een fantastische zwoele show van in de winterse stad. “Bobbi geloofd dat de wereld een romantischer perspectief nodig heeft, in deze barre tijden, en zij weet dat haar Franse muziek de perfecte remedie is…”, stelt de zangeres vooraf in haar bio. Het album begint met het prachtige deinende ‘Dans Mon Lit, tevens de debuut singel van Bobbi in 2019. Een heerlijk nummer voor de zomer met mooie zang en een heerlijke onthaastheid. Echt een lekker nummer, wat de herinnering weer boven brengt aan vervlogen maar niet vergeten tijden en één van de mooiste nummers van het album. Dan gaat het tempo iets omhoog met ‘Baise-Moi’, dat vooral als het echt aanzet in het refrein aanspreekt. Rustiger is ‘Je Me Soviens’ en een beetje een muurbloempje op deze plaat. Als het tempo weer is opgetrokken met ‘Oh’ is de tweede singel ‘L’Amour Ne Dure Qu’un Jour’ weer zo’n heerlijk zwoel nummer, traag en sensueel met een lichte stem die over de tonen heen toetst en je langzaam binnen hengelt. Op de pers download loopt dan de boel door de war, want het pittige ‘Insecticide’, volgt dan onder de naam ‘Jamais, Tout Les Jours’ wat even later als ‘Insecticide’, juist een lekker relaxt nummer is. Hopen dat dit op de publieksversie wel goed is. Tot de mooiste nummers hoort ‘Le Collectionneuse’ en de laatste singel ‘L’Homme De Fer’ mag zich daar ook onder voegen. In het geheel een sterk debuutalbum wat niet alleen een zeer prettige herinnering uit een mooie periode uit de muziek van zo’n vijftig jaar geleden, maar ook Bobbi neerzet als prachtige artiest die in de breedte nog iets kan groeien, maar wel prachtige liedjes al heeft, zoals het lichtvoetige ‘Papillion d’Amour’ of het afsluitende ‘Ma Maison’ en een live show om te gaan zien.
Bobbi – Un Jour
