BORGER – Je hebt van die concerten met een draaipunt. Een liedje waarin ineens alles op zijn plaats valt en daarna is het goed. Voor laatbloeier Suzanne Jarvie was een cover van Bob Dylan dat liedje. Jarvie begon prima op het podium van VanSlag / Roots on the Road met mooie liedjes als ‘Tears of Love’, in een twist van een oude country traditie geen murder ballad, maar een rape ballad en ‘Love is Now’. Jarvie legde daarbij te veel de nadruk op het mooi zingen en spelen en het duidelijk articuleren en vergat daarbij de diepte in te gaan en haar emoties mee te geven aan haar liedjes. Dan blijven mooie countryachtige liedjes over. Je kunt veel van Bob Dylan zeggen, maar niet dat het een mooi zinger is of de emoties niet weet door te geven. Met het zingen van de cover ‘Senor’ trad de geest van Dylan in Jarvie. Ineens wist ze wel die diepere laag aan te boren en kwam de extra lading van de liedjes, daar waar het draait om voelen en niet om luisteren, boven. Jarvie deed Dylan eer aan met haar cover en behield diens intensiteit. Haar debuut album ‘Spiral Road’ is voral een afrekening met de heftige tijd dat één van haar kinderen ernstig ziek in het hospitaal lag. Met ‘2458’ kon ze wel die tijd tussen hoop en vrees doen herleven en voelde je de wanhoop van een moeder die dreigt haar kind te verliezen. Het nummer werd direct van mooi naar prachtig en indrukwekkend verheven. Dat telde ook voor ‘Shrieking Shack’ wat stond voor de poging van dierbaren een veilige omgeving te bieden om te genezen. Een fantastisch nummer. Jarvie werd daarbij op de electronische piano goed begeleidt door Chris Brown. Jammer dat beide ver uit elkar stonden, dat kwam de wisselwerking niet altijd ten goede. Brown kreeg de tijd om te vertellen over zijn tijd in de begeleidingsband van de die dag overleden BB King en dat was een indrukwekkend verhaal. Op het einde vulde het podium zich. B.J. Baartmans kwam ‘on stage’ om bij te dragen aan ‘Spiral Road’ het titelnummer van Jarvie’s album en Lynne Hanson droeg haar vocale kracht bij aan ‘de cover ‘Orphan Girl’. Suzanne Jarvie is een bijzonder artieste. Ze moet nog groeien in haar rol, maar zolang de geest van Bob in haar blijft varen zo nu en dan, komt het wel goed met de Canadeze.
Bob Dylan vormt draaipunt voor Suzanne Jarvie
