Enige tijd geleden alweer verscheen het debuut in het Italiaans van BLUEM, maar dat is recent internationaal heruitgebracht. BLUEM is het project van Chiara Floris, een Sardijnse die in Londen woont en werkt en eerder al een Engelstalige EP uitbracht, maar met deze nieuwe EP omarmt ze haar wortels en gebruikt ze voor prachtige songs, maar gaat ze ook qua sound op avontuur en verwerkt in haar electro-pop ook alternatieve jazz, soul en folk elementen. Namens Italië verscheen ze, digitaal, op Eurosonic dit jaar. Dat was een fijne kennismaking met deze zangeres. Aanvankelijk keerde Floris zich af van het Italiaans. De verhuizing naar Londen om daar in het Engels als singer songwriter zich te ontwikkelen onderstreepte dat. Na het uitbrengen van ‘Picolina’, haar Engelstalige EP ondernam dacht ze na. Ze sleutelde zo’n drie jaar aan haar sound en ging ook op weg om zichzelf te ontdekken via haar muziek en dat bracht met zich mee dat ze, om dichter bij haar zelf te komen, ook nummers in haar moedertaal ging schrijven, want hoewel de afstand wellicht groot is, is Sardinië altijd heel dichtbij ontdekte ze. Het eiland stroomt door haar aderen. Op een gegeven moment, na een periode waarin de muziek steeds verder op de achtergrond kwam, nam ze een drastisch besluit. Een vakantie van een huisgenoot werd aangegrepen om de rust te gebruiken om dagelijks een nieuw liedje te schrijven en opnemen. Deze Italiaanse liedjes zijn op deze EP terecht gekomen in bij tijden prachtige songs. Met ‘Notte’ ventileert BLUEM een primaire visie op de liefde. De EP gaat van start met het aanzwellende stemmen in ‘Lunedi’ met een mooie echo, wat overgaat in een rustige song, bezwerend met deels gesproken stukken. Prachtig is ‘Martedi’, een nummer waarin ze speelt met opnames en gesproken teksten. Muzikaal ligt het in het verlengde qua tempo van het openingsnummer, maar het weet zich, juist in de zang te onderscheiden op de momenten dat ze iets lichter maakt of juist iets resoluter, om dan weer af te sluiten met een opname. Kalm en kwetsbaar beklijft ook Mercoledi’. De zang van BLUEM is gelijk haar kracht als haar kwetsbaarheid, Vaak kiest ze voor een kalme, soms wat lijzige, zang met een keur aan effecten. Dat werkt vaak prima, maar zal ook mensen juist helemaal niet bevallen. BLUEM kiest er voor geen allemansvriend te zijn, maar juist helemaal vanuit haar eigen te werken. In ‘Giovedi’ kom dit bijvoorbeeld erg mooi naar voren. Een nummer met een fijne piano, mooie ontwikkeling en wederom, nu in het Engels, een spannend spel met opgenomen stemmen. Het maakt het een fantastisch nummer. Een beetje Manu Chao klinkt er in door bij bijvoorbeeld ‘Venerdi’, wat ook de groot mester maakte graag en veelvuldig gebruik van ingesproken teksten, naast of over de zang. In dit nummer komt dat erg goed tot zijn recht. Afgesloten wordt met het fijne ‘Sabato’, misschien wel het meest poppy nummer van deze EP en het prachtige ‘Domenica’, waarin nogmaals die intrigerende stem met een wat stevigere begeleiding tot zijn recht komen. Een hele fraaie Eurosonic ontdekking.
BLUEM – Notte
