Midden in de winter, althans in Melbourne Australië, brengt het neo-klassieke duo Beyond the Lake de EP Transience uit. Cellist Anita Quayle, die alweer flink aantal jaren geleden ook in Nederland heeft opgetreden, en gitarist en bassist Nick Delaney hebben in maart 2020, het begin van de corona periode, onder de titel ‘Music for Sleep vol 1’ hun eerste plaat uitgebracht en dat bleek de aanzet tot koortsachtige activiteiten. Vele concerten werden via live streaming gegeven, ‘Music for Sleep vol 2 verscheen nog datzelfde jaar. Het waren live albums, van deze streams. 2021 was wat stiller, qua publicaties althans, maar in 2022 verscheen het studioalbum ‘Coming Home’ en binnenkort zal ‘Transience’ beschikbaar zijn voor het grote publiek. Beide zijn gelouterde muzikanten. Naast haar eigen projecten als The Quayle Project en Melbourne Amplified Strings is Quayle the go to cellist van Melbourne en speelt mee op albums van Xani, Ainslie Wills, Mijo Biscan, The Waifs, Runaway Belles, Nat Bartsch en vele anderen. Nick Delaney doet daar niet voor onder als bandlid van Yusupha Ngum and the Affia Band, Twelve Tone Diamonds, Toehider en zijn eigen prog rock project Kardinal, maar ook als producent of technicus voor tal van albums. Een bedreven gitarist en bassist in alle genres van jazz tot metal. Het doel van Beyond The Lake was om in die moeilijke pandemische tijden muziek te maken, waarbij mensen even de stress van zich kunnen af zetten, even relaxen en de boze buitenwereld niet letterlijk, maar juist figuurlijk even buiten te sluiten. Met ‘Transience’ zijn ze daar niet in geslaagd. De muziek is veel te mooi en de composities zijn weliswaar rustig, kalm en soms regelrecht traag, maar je zit toch steeds op te letten, gespannen wat er volgt en wilt niks missen. Kalmte kan erg meeslepend zijn bij Beyond the Lake. Voor het nieuwe album heeft Beyond the Lake de mogelijkheid gekregen om samen te werken met negen andere muzikanten. In het traag, met lange prachtige cello tonen, opgang komende ‘Cloud Inertia’ is dat componist Alon Ilsar, terwijl op ‘Into Ocean’ vocalist Carl Pannuzzo halverwege een helpende stemband toesteekt met kalmerende klanken. Het helpt om de prachtige dromerige ambient soundscapes nog mooier, nog breder of gedragener te maken. Het geeft ook variatie, want niet alleen zijn het ieder voor zich heel andere muzikanten, maar ook hebben ze een andere culturele achtergrond, waarmee de mogelijkheden welhaast eindeloos zijn. Drummer David Jones laat zich gelden vanaf de eerste seconde van ‘Three as One’, voor even later Quayle haar cello toevoegt voor een fascinerend spel tussen beide, waarbij Delaney steeds merkbaarder aanwezig is. Een fantastisch stuk, dat steeds meer spanning weet op te bouwen en langzaam urgenter wordt. Het mooiste stuk op het album is ‘Deep Spring’ waarin een fantastische Oosterse vibe is verwerkt. Heerlijk is de stem van Parvyn Kaur Singh een Australische Punjabi zangeres die onder andere frontvrouw is van het psychedelische The Bombay Royale en Josh Bennett, multi-instrumentalist en vaste begeleider van Parvyn bij haar eigen optredens. Magisch transformeert het even de wereld naar een heel andere omgeving en laat je reizen via je oren. Traag volgt ‘Paper Chain’, waaraan violist Xani Kolac en gitarist Cristian Barbieri een bijdrage hebben, voor wordt afgesloten met het kwetsbaar openende ‘Virtual Apparition’ dat tot stand kwam met hulp van Simon Marvin, toetsenist bij Hiatus Kaiyote en van wie deze maand een solo debuut EP verschijnt en Paul Bender de excentrieke bassist uit dezelfde band die in 2022 zijn tweede solo album ‘How to Forget uitbracht. In dit stuk een prachtige tegenstelling tussen de lome strijkbewegingen van Quayle, terwijl de rest een steeds hectischere en avontuurlijke sound scheppen, alsof ze willen zeggen, het is afgelopen met kalme, tijd om weer te gaan leven en er zelf op uit te trekken. Een fantastisch werk, dat van de eerste tot de laatste seconde weet te boeien met de fantastische soundscapes die worden gepresenteerd.
Beyond The Lake – Transience
