Bang Bang Band Girl en Trash Colapso hebben de handen in één geslagen om samen een split album uit te brengen onder de titel ‘One Foot on Death Road’. Dames gaan voor en dus is Bang Bang Band Girl degene die als eerste aan mag treden. Achter Bang Bang Band Girl schuilt de Rotterdamse Chileense Sheri Corleone, die onder andere al eens in de betreurde Crowbar in Groningen stond voor een memorabel optreden. De overeenkomst tussen beide is, naast dat hun wiegje in Zuid-Amerika stond, Trash Colapso is afkomstig uit Argentinië, dat beide als one (wo)man rock & roll band het podium opgaan. Bang Bang Romeo Girl heeft een duidelijke voorliefde voor de oude rock & roll die ze op een rauwe wijze brengt. Het moet vooral niet te gepolijst zijn. Dat blijkt direct al in ‘Schizo’. Veel fuzz en distortion effecten op onder andere de zang, veel psychedelica in een zeer prettig liedje. Het liedje is een voor Corleone rustige opening en een mooie kennismaking met de wereld vol met monsters en andere vreemde passanten waarin zij zich begeeft. De Chileense is ook actief als DJ en heeft dus veel invloeden uit de begin tijd van de rock and roll en vist hierin lekker uit de trash en garage bands van die tijd. Het tempo gaat omhoog in het gedreven ‘Horns’, waarbij de toeters zich ook flink doen gelden. Een erg mooi nummer, waar ze haast fluisterend en zeer ingetogen over heen zingt en op dat moment zelfs een beetje aan de Franse hijgpop doet denken. Bang Bang Band Girl op haar best die uitstekend de spanning weet op te bouwen. De liedjes zitten uitstekend in elkaar en Corleone heeft een zeer fijne zang. Duidelijke invloeden van de surfrock zijn er in ‘New Cave’ , ook nu met die invloed van de psychedelica. Samen met Trash Colapso is er dan het stevige ‘Apache’ met een lekker scheurende gitaar en een voice over, waarna met ‘Shadows & Dust’ en het prachtige hoogtepunt van het album het rockabilly nummer ‘Sweet Talk’, met nu en dan een koket gilletje. de bijdrage van Bang Bang Band Girl wordt afgesloten. Trash Colapso staat bekend om zijn split samenwerkingen. Eerder deelde hij al albums of cassettes met formaties als Wasted Pido en Marco Butcher. Bij dit project wordt hij duidelijk gehinderd door het feit dat feit de productie van Bang Bang Band Girl een stuk beter is dan de opnames die hij levert aan het album. Dat is jammer, want het zijn fijne uptempo ongecompliceerde recht toe rechtaan rocknummers als ‘Beat The Devils’ en ‘Snake Woman’. Songs met prima gitaarwerk waarbij in een nummer ‘White Trash’ echter vooral zijn zang ondersneeuwt. Zeer prettig is ‘Smoke Boulevard’, met ook nu een nagenoeg overdosis aan distortion in een psychobilly song. Dit is echter rock & roll uit het hart, ruw en zoals je het terug vindt in die donkere kroegjes waar Trash Colapso zijn instrumenten opstelt. Mooie songs, maar net iets meer aandacht voor de opname zou dit een top album hebben gemaakt. Ook nu is het hoogtepunt voor het laatst bewaard met het energieke ‘Alligator Wax’, met uitstekende gitaar en een fraaie song.
Bang Bang Band Girl & Trash Colapso – One Foot on Death Road
