Voor de liefhebbers van de zang van B.J. Baartmans met zijn kenmerkende stem is het album dat de Brabantse gitaarvirtuoos maakte met multiinstrumentalist Mike Roelofs slecht nieuws. De stem klinkt niet en Baartmans laat louter zijn instrumenten spreken op het instrumentale album. Niet getreurd, beide muzikanten hebben een fijn ongedwongen album in de schappen gezet. Het is niet het eerste album dat beide heren samen maakten. Een langdurige samenwerking resulteerde in 2016 al in ‘Ins Blaue Hinein’, een album dat indertijd erg goed werd ontvangen. Ook nu leveren beide mannen een prettig en vakkundig album af. Een plaat die zich zowel leent voor heerlijk relaxt op een zomerse avond op de achtergrond met een wijntje of juist intensief luisteren naar de muzikale hoogstandjs van dit duo. Het zijn prachtige liedjes die genre overstuigen. Een mix van invloeden met bleus, Americana, folk en zeker ook jazz. In het openingsnummer ‘Scope’ is het Mike Roelofs die de pit verzorgt met een fijn orgeltje en legt Baartmans de basis om even later zelf in te stappen als het orgel zwijgt. Een mooie samenwerking en wisselwerking die het hele album kenmerkt. De heren zijn ingesprek. ‘A Drop in the Bucket’ kabbelt net iets teveel, maar ‘Velvet Revolution’dat daarop volgt zit weer veel meer spanning. Zo gaat de hele plaat op en neer in tempo en sfeer. Af en toe heerlijk relaxed, af en toe pregnant en puntje van je stoel. Een erg mooi en degelijk werk van deze klasserijke heren met verder mooie nummers als ‘Leeg Gebouw’ met orientaalse invloeden die terugkeren in ‘Hoofdplaat’. Mooi zijn ook ‘Applepie Cat’, ‘Undecided’ en ‘Heimfahrt’ voor het afsluit met ‘A Return’. Fijn album.
B.J. Baartmans en Mike Roelofs – Outward & Return
