ASSEN – De Popronde in Assen had wellicht niet de omvang van vorige jaren, maar de kwaliteit vergoedde veel. Op tal van plaatsen stonden uitstekende acts. In Brownies & Downies bijvoorbeeld was plek ingeruimd voor Silke Veld en haar band voor een swingende en dynamische show, waarbij de naamgeefster van de band niet kon stilstaan, het publiek lekker los ging en ze een prachtige zangeres bleek met frisse songs, die regelmatig ook erg veel diepgang hadden. De respons was enthousiast en spontaan. “Dit is goed voor mijn ego”, constateerde Silke Veld dan ook verheugd. De zangeres uit Enschede bouwt flink aan de weg. Ze heeft de wind in de zeilen, want zoals Meau en verschillende andere artiesten voor haar, kiest ze het pad van de goede Nederlandstalige muziek en gezien het succes van Meau die ook via de Popronde doorbrak liggen hier ook absoluut kansen voor Veld. Met een van haar ouders gecharterde bus was de Twentse uit Ootmarsum naar het Drentse gekomen, maar het eerste wat opviel op het moment dat haar show begon, was een wel erg slecht geplaats kleurrijk en groot bord met de naam, welke een groot deel van het podium bedekte en daarmee een barrière vormde. Die kan beter naar achter. Wie de zaak binnenliep op het moment dat de show begon had even de indruk kunnen hebben dat er een stevige rockshow op het moment van beginnen stond, want haar band zette ‘Door Jou’ robuust in. Dat duurde maar even, want dat werd terug genomen op het moment dat Veld inzette. Een fraai rustig nummer vormde de kennismaking met Assen en vooral haar mooie zang viel op. Een heldere stem en fijne teksten, die daardoor ook goed te volgen waren. Dat onderstreepte de zangeres in het erg mooie ‘Nog Eén Dag’ dat volgde met nog mooiere klanken van haar stembanden. Silke Veld studeert in Enschede aan de Popacademie van Artez. Haar debuut-EP ‘Geen Laatste Woorden’ verscheen eerder dit jaar. Het heeft onder meer de aandacht getrokken van Frits Spits, vanwege de mooie Nederlandstalige teksten en de onderwerpen die haar inspireren. Na dit mooie begin gooide Veld er nog een kwalitatieve laag boven op. ‘Praat’ was prachtig. Het had een intensiteit die aanspraak en Brownies & Downies stil kreeg tot het tijd was voor uitbundig applaus als teken van appreciatie. ‘Waarheen’ was zo mogelijk nog mooier. De zangeres bleek een mooie honderduit babbelaar, die nu en dan er een nummer uitpikte om dieper op in te gaan. In haar aankondigingen zou nog iets meer rust mogen. ‘Waarheen’ is een song over het moment dat ze haar rolstoel kreeg en de mogelijkheid om er op uit te gaan. Al vanaf jonge leeftijd verkende ze roekeloos de wereld en moesten haar ouders haar nog wel eens van een bospad in de omgeving van Ootmarsum komen oppikken. Het nummer begon mooi en klein, maar kende een lekkere uitbouw tot een pracht lied. Gevoelig en wederom intens volgde ‘Zonder’ om daarna over het verschil in karakter tussen haar uren lang naar een dobber turende broer en zij de zus die niet kon stilzitten en van de aandacht genoot te zingen in het sterke ‘Fckn Hell’. Dat niet stil konden zitten bleek wel. Het was een energieke show vol beweging met Veld als middelpunt die swingende haar rondjes maakte en van haar rustige en onopvallende band, die zorgden voor een degelijke en uitstekende begeleiding van de zangeres. Haar familie was toch een dankbaar onderwerp. ‘In de Muziek’ ging over de relatie met haar vader en hoe dat soms best moeilijk was, maar dat ze elkaar altijd vonden in de muziek en hoe ze samen op straat speelden en met de opbrengst uit eten gingen. Heel klein met alleen toetsen, was dit zeer oprecht en gemeend en dat maakte het geloofwaardig en prachtig. Tegen het einde van de show werd het tempo wat opgevoerd en keerde de rock van het eerste intro terug in ‘Alles voor Jou’ om daarna af te sluiten voor een geboeide en enthousiaste zaal met de meezinger en ode aan het leven in ‘Tegen Beter weten In’. Meau stond ooit in Emmen in Brownies & Downies voor vijf man te spelentijdens de Popronde. Silke Veld boeide met haar show in Assen bijna vijftig toeschouwers die veelal bleven zitten en genieten tot het einde. Dat belooft nog wat.
Assen is goed voor het ego van Silke Veld
