GRONINGEN – Zangeres Zola Marcelle verklapte halverwege het concert van Ashley Henry het geheim. Deze dag vierde de jonge jazzy pianist uit Londen niet alleen zijn optreden op Rockit in De Oosterpoort in Groningen dat het eerste optreden was op een Europese tour. Niet alleen het feit dat hij hoog wordt geprezen en dat ook zijn debuut album ‘Beautiful Vinyl Hunter’ uitstekend is ontvangen, maar de artiest was deze dag ook nog eens jarig. Het leverde een juichende felicitatie op. Dat zal ook deels te wijten zijn aan het feit dat Henry aan een prima optreden bezig was op het podium Endeavour, wat onder andere omstandigheden gewoon de Foyer is. Op het zeer druk bezochte en uitermate geslaagde festival, dat als subtitel kent “Journey into Jazz and Beyond”, was Henry een bijzonder goed geprogrammeerde gast. Jong jazz talent uit Londen dat naast de lijntjes durft te kleuren en duidelijk in verschillende keukens heft gekeken om daarna zijn eigen sound te ontwikkelen. Het optreden begon nog wat weifelend met Fergus Ireland op staande bas en drummer Daniel John. De roots van Henry zijn duidelijk jazz, maar hij laat in zijn werk invloeden van hiphop en R&B toe. Het gezelschap op het podium ging van start met ‘Sunrise’. Henry op piano verzorgde zelf het intro, waarna in dit uptempo nummer vooral de fel drummende Daniel John in het oor sprong. Een lekkere opening, wat toch wel wat tekort werd gedaan door de niet helemaal perfecte balans, waarbij de drums eigenlijk het hele concert wat te hard bleven. Voor Fergus Ireland kwam het moment in de schijnwerpers in de eerste helft van het nummer ‘The World Is Yours’, zeer geïnspireerd en prachtig soleerde hij langdurig in dit prachtige nummer, voor Henry en John bijvielen en uiteindelijk de jarige op zijn piano een punt zette achter dit nummer. In zijn introducties mag Henry nog groeien. Wat meer rust hierin zou hem ten goede komen. Nu maakte het een wat gehaaste indruk en werd daarmee soms moeilijk begrijpbaar. In ‘Dark Honey’, wederom lekker vlot, maar met erg mooie en aansprekende tempowisselingen was het de kwinkelerende piano van Henry die het nummer een x-factor gaf. De cover ‘Cranes in the Sky’ was daarna geweldig. De band was op dreef in dit Solange nummer. Maakte de formatie eerst nog een wat weifelende indruk en ,keek ook het publiek het nog even aan, inmiddels was Groningen wel veroverd. Dat effect werd nog versterkt toen Ashley Henry als zijn verjaardagcadeau voor het publiek ook nog de zangeres Zola Marcelle uit de coulissen toverde. Een fantastische zangeres, die ook zelf onlangs haar EP ‘A Peaceful War’ heeft uitgebracht. Met haar komst werd het optreden nog een niveau hoger getild. Uitstekende muzikanten stonden al op het podium, maar in ‘Star Child’ bewees Marcelle dat ze naast fenomenale zang ook veel swung en beweging bracht en het publiek nog meer het optreden introk. Het was jammer dat haar bijdrage beperkt bleef tot twee nummers, want na ‘Pressure’ een nummer dat van rustig naar fel en weer terug ging, was haar bijdrage voorbij. Met het mooie ‘The Mighty’ zat voor Ashley Henry het werk erop en kon het feest beginnen.
Optredens, Festivals en Podia in het Noorden