LEEUWARDEN – Waar kun je beter geboren worden als troubadour dan in Middelstum in de provincie Groningen. Een gebied dat in 1965 nog voldoende stilte had om dat met een mooi verhaal te willen vullen. Een gebied met in die dagen de rust om dat verhaal ook uit te luisteren. Middelstum is de geboorteplaats van Anne Soldaat. Zijn Curriculum Vitae heeft meer te melden. De band Daryll-Ann bijvoorbeeld waar hij jaren lang één van de pijlers van was. Zijn albums, niet veel onder eigen naam, wel erg goed, waarvan de laatste ‘Talks little, kills many’ in 2015 verscheen. Zijn medewerking aan dansvoorstellingen, aan projecten als ‘Unsung Heroes’ en recenter ‘Unsung Heroes Too’. Het produceren van bijvoorbeeld Clean Pete. Optreden in het Prinsenpark in Leeuwarden stond er ook al op. Kijk, daar stond ik, wijst de zanger uit het raam naar de in een vriendelijk zonnetje bakkende charmante muziekkoepel in het mooie park in de Friese hoofdstad. Hoofdact bij het Troubadour Treffen in De Koperen Tuin in Leeuwarden kan er nu ook bij op. Soldaat keerde terug in Leeuwarden. Een gekende naam. Een goede stem en prachtig gitaarspel die weet hoe hij zijn liedjes moet afleveren. Hoe hij zijn verhalen moet vertellen. Het eerste nummer dat er uitspringt is ‘Cycles’; een lied dat vooral van bekend is van Frank Sinatra, maar geschreven door Gayle Caldwell. Naast Ol’ Blue Eyes en de zangeres zelf werd dit nummer ook gezongen door grootheden als Lee Towers, Leonard ‘Mr Spock’ Nimoy en Harry Belafonte om maar een zeer geringe greep te doen uit de historie van dit nummer waarin Soldaat zich plaatst. Een prachtige rustige uitvoering met veel intensiteit. Die diepgravendheid hield hij vast in het mooie ‘Born to Perform’ die van eigen hand is. Voor de volgende liedjes, waaronder een hele mooie uitvoering van ‘Mr Randalph’ kreeg hij ondersteuning van hippe deuntjes voor opgenomen op de loop. Dat werd werd mooi gecontrasteerd door een heel erg mooie breekbare song. Hierna was er plaats voor nieuw werk. Twee liedjes zonder titel volgden. De eerste hiervan was prima, maar de tweede meer dan indrukwekkend. Wederom heel zacht en kwetsbaar en Soldaat vroeg in zijn introductie van het nummer het publiek goed naar de tekst te luisteren, overhoring achteraf. Hij had het liedje geschreven als gevolg van die keer dat hij op het perron ontdekte dat zijn trein niet ging. Boos, de agenda van die dag in de war, afspraken die gemist werden. Tot hij ontdekte dat de trein niet reed omdat iemand met een trein in botsing was gekomen en dat de reden van zijn boosheid zijn oorzaak vond in andermans sterven. Dat zijn boosheid in vergelijking futiel was. Dat gevoel zette hij recht door zich in dit geweldige nummer te verdiepen in het proces dat hier vooraf aan moet zijn gegaan. De wanhoop of berusting die maakt dat een aanstormende trein een instrument van verlossing is, hoe verkeerd gekozen dan ook. De tragiek sprak er uit. Hoewel het een dergelijk mooi liedje oplevert is dit uiteraard nooit de weg en zelfmoordpreventie van het grootste belang. Om de stemming te breken nodigde hij de leadzanger van William Seen’s Transport Music Egbert van der Werff op het podium om met hem het Serenes-nummer ‘Beneath the Canopy’ en daarna boog de stagemanager zich voorover. Nog tijd voor één nummer. Lekker vlot met hulp van zijn loop en een drumpatroon trok Anne Soldaat de deur van Troubadour Treffen editie 25 achter zich dicht.
Anne Soldaat weet zijn verhalen te vertellen
